سیفی سرایی

سیفی سرایی (1323، خوارزم-1396، اسکندریه) ، شاعر و ترجمان ازبک. در آلتینورده و مصر زندگی کرده است. سالهای 1362-1380 در آلتینورده 20 حاکم مغول عوض شد. به این گیر و دار تاج‌خواهی و وضعیت ناگوار تاب آورده نتوانسته، اکثر علما و ادبا به شهرهای دیگر کوچیدند. سیفی سرایی راز مصر را پیش گرفت. در مصر ادبیات عرب و فارس-تاجیک را آموخته، چون شاعر لیریک، قصیده‌سرا و داستانسرا شهرت یافت. از وه‌ای 10 غزل، 1 قصیدة یکچند رباعی و قطعه‌ها باقی مانده است. غزلهایش عشقییند. داستان تاریخی عشقی «سوهیل و گلدورسون» نیز به قلم او تعلق دارد،
سویفی سرایی در مصر سالهای 1390-1391 «گلستان» سعدی را به زبان ازبکی ترجمه کرد. در ترجمه مضمون غایوی، بند و بست اثر نگاه داشته شده است، ولی در بعضی جایهای آن از ایجادیات دهنکی خلق پارچه‌های منظوم داخل گردیده‌اند. این اثر نخستین ترجمة ازبکی «گلستان» است. یگانه نسخة دستنویسش در کتابخانة شهری
لییدین (هلند) محفوظ است.