سیفییف نجمی

سیفییف نجمی (تولدش 12. 7. 1932، دیهه چقورک، حاضره ساوخاز «ورگانزه» pیان کتاب، ولایت قشقدریای رسّ ازبکستان) ، ادبیات‌شناس ساویتی تاجیک، دکتر علمهای فیلولوژی (1983). فکولتیت تاریخ و فیلولوژی ادت-را ختم کرده است (1957). لباریت کلان سیکتار ادبیات کلاسیکی انستیتوت زبان و ادبیات به نام رودکی (1957-1958) ، خادم خرد علمی (1958-1959، 1962-1964) ، اسپیرنت (1959-1962) و خادم کلان علمی انستیتوت شرق‌شناسی اف رسّ تاجیکستان (1964-1967) بود. سالهای 1967-1970 معلم کلان انستیتوت دولتی پیدگاگی دوشنبه به نام ت. گ. شیوچینکا. سالهای 1971-1984 داتسینت، از سال 1984 پروفسور و مدیر کفیدرة ادبیات تاجیک همین انستیتوت. سیفییف به آموزش ادبیات کلاسیکی فارس-تاجیک مشغول بوده، زیاده از 60 مقالة علمی و علمی و امّوی به طبع رسانده است. در مونوگرافهای او «پخلی بخارایی» (1969) ، «حافظ تنیش و «شرفنامة شاهی» او (1972) ، «جلال طبیب و متن علمی و انتقاد داستان او «گل و نوروز» (1975) و «داستانسرایی فارس-تاجیک در اار 14» (1983) مسئله‌های مهم ایجادیات این نویسندگان و جنر داستان مورد تدقیق قرار گرفته‌اند.
و. یوسفاو.