پراتیواگز

پراتیواگز، جهازیست برای از تأثیر مادّه‌های رادیواکتیو و زهرآلودکننده، واسطه‌های باکتریلی و دیگر غشهای ضررناک ترکیب هوا حمایه نمودن عضوهای نفسکشی و چشم و روی انسان. پراتیواگز از روی پرنسیب حمایه دو خیل می‌شود: صافی، که هنگام نفسکشی هوا را از غشهای ضررناک صاف (فیلتر) ماکوند و اربیتی، که  وزوهای نفسکشی را پرّه از محیط بیرونه جدا (ازالیتسیه) می‌­نماید.

پراتیواگز صافی را سال 1916 خیمیک روس ن. د. زیلینسکیی اختراع کرد. نسخة حاضرة پراتیواگز صافی از قوطی گزسافکنی، نقاب و سومکه عبارت است.

هنگام نفسکشی هوای زهرآلود به قوطی داخل می‌شود. هوا در صافی ایرازالییز ذره‌های ایرازال و در قَبَتهای انگشت خاصه از بوغ و گازهای زهرآلود صاف می‌شود. هوای سافشده با رودة وصلیه به عضوهای نفسکشی می‌آید. مسّة این پراتیواگز قریب 2 کگ بوده، آن را مدّت دراز استفاده بردن ممکن است. نقاب آن با 4 خیل ‌اندازه برآورده می‌شود.

پراتیواگز اربیتی را موردهایی استفاده می‌برند، که پراتیواگز صافی عضوهای نفسکشی را حمایه کرده نمی‌تواند. در این پراتیواگزها عادتاً پری­پرتهای شیمیایی یا آکسگینی فشردشده استفاده می‌شوند. امّا در هر دو حالت هم نه ای هوای بیرونه، بلکه آکسگین قوطی ریگینیرتیوی (از نو حاصلکنی آکسگین) نفس کشیده می‌شود. مسّة پراتیواگز مورد استفادة پریپرتهای شیمیایی 4-4، 5 کگ و مدّت استفادة آن 1-3 ساعت است. در مورد استفاده بردن آکسگین فشردشده مسّة پراتیواگز تقریباً 9 کگ و مدّت استفاد‌ه‌اش 1-2 ساعت می‌باشد.