پراستگلندینها

پراستگلندینها     (از لاتینی glandule-غدود و prostata-پراس­تته) ، گروه مادّه‌های بیاگینی فعال فیزیولوژی، که در یک قطار عضو و بافته‌های ارگانیزم آدم، هیوانات و بعضی رستنیها حاصل می‌شوند. پراستگلندینها را سال 1936 اییلیر از نطفة آدم جدا کرد. سالهای آخر پراستگلندینها در ترکیب دیگر عضوهای بدن نیز یافت شدند. پراستگلندینهای خالص را سال 1957 عالمان شویتسیه بیرگستریم و شاولّ جدا نمودند. سا­ل 1962 عالم گالّندی دارپ با همکارانش ساخت شیمیایی آن را مویین کرد. پراستگلندینها به گروه کیسلا­ته‌های هدناک منسوبند. اساس پراستگلندینها کیسلاتة آرگنیکی بوده، از زنجیر 20 اتم کربن، که با حلقة سیکلاپینتنی پیوست است، عبارت می‌باشند.

در ارگانیزم پراستگلندینها از کیسلاتلاته‌های هدناک (بیشتر از کیسلاته‌های ارخیدانی) در زیر تأثیر فیرمینتهای میکروسامی ترکیب هوجیره‌ها حاصل می‌شوند. الحال از ترکیب ارگانیزمهای گوناگون زیاده از 20 پراستگلندینهای تبّی چودا کرده شده است، که به 4 گوهوه (ا، و، ا، f) تقسیم می‌شوند؛ هر یک گروه وابسته به مقدار بندها باز به گروهچه‌ها جدا شده، با رقمهای 1 یا 2 افاده می‌یابد، مثلاً، پ1، و پ2، پی1،   و پی2،   و غیره پ1وه پ2 اساساً در گُرده حاصل شده، paگهای داخل آن را وسیع و گیپیرتانیة به علّت گُرده وابسته را برطرف و پ1، و پ2 باشد، برانخها را وسیع و نفسکشی را آسان می‌نمایند. در ا.ج.ش.س. آموزش پراستگلندینها از سال 1960 cap شد و الحال در طبّ پغ2 خیلی معمول است.

خ: مشکاویکیی م. د. . لیکر­ستوینّыی سریدستوه، میلاد، 1977؛ پراستگلدینّы، م. ، 1978.

یو. ن. نورعلییف.