پرنسیب یکدلی در تدم، یکی از پرنسیبهای اساسی استو تدم میباشد، که آن برای از طرف ساویت امنیت قبول کردن قرار (دایر به همة مسئلهها، بدون مسئلههای پراسیدوری) آواز دادن 9 اعضای (تا سال 1965-7 اعضا) ساویت امنیت و موافقت آوازهای همة اعضایان دائمی ساویت-ا.ج.ش.س.، ایالات متحدة امریکا، بریتنیة کبیر، فرنسیه و ختایی (مادّة 27 استو تدم) ضرور است. به استو تدم همة مادّهها، اصلاحها و تغییراتها با رضائیت دولتهای بزرگ داخل کرده میشوند. . اعضای دائمی ساویت امنیت به همه گونه قرار ساویت مانع شده میتواند (مادّة 27 استو تدم). از این رو، پرنسیب بعضاً معنای حقوق به ویتا داشتن اعضایان دائمی ساویت امنیت را دارد.
به ذمّة ساویت امنیت مسئولیت اساسی-محافظت صلح و امنیت بینلخلقی و تأمین آن گذاشته شده است. ساویت حقوق قرارقبولکنی دارد. قرارهای آن برای همة اعضایان تدم حتمی میباشند. از این رو، ساویت امنیت میتواند بر ضد ویرانکنندگان صلح و امنیت بینلخلقی چارههای مجبورکنی کالّیکتیوانه را اندیشهد. اینچنین معنا دارد، که دولتهای اعضای تدم در تأمین مقصد و پرنسیبهای تدم، صلح و امنیت اهمیت موهیم شرکت اعضایان دائمی ساویت امنیت را اعتراف میکنند. پرنسیب اعضایان دائمی ساویت امنیت به آن حقیقت سیاسی اساس مییابد، که تأمین همکاری آسایشتة دولتهای بزرگ و عملیات مشترک آنها راجع به تشکیل بیخطری کالّیکتیو شرط ضروری تأمین صلح بینلخلقی و زمینة انکشاف مناسبتهای همکاری بین همة دولتها میباشد.
ا.ج.ش.س. و دیگر مملکتهای سوسیالیستی سیاست همزیستی آسایشته را با مملکتهای ساخت اجتماعیشان گوناگوی پیش برده، برای از طرف همة دولتها اعتراف کردن و عملی گردانده از آن جدّ و جهد مینماید. ا.ج.ش.س. در تدم به مقابل ویران کردن پرنسیب منتظم و استوارانه مبارزه میبرد. دولتهای امپیریلیستی با راه پیشنهاد کردن تکلیفهای غیریقانونی در بارة به ذمّة اسّمبلیه ژنرالی گذاشتن وظیفه و وکالتهای ساویت امنیت پرنسیبهای پرنسیب را ویران کردنی میشوند.