نیکرابکتیریاز

نیکرابکتیریاز، نیکراب­تسیلّیاز، کسلی سرایتی هیوانات. در شکل نیکراز بافتخای گوناگون زاخیر می‌گردد. انگیزندة نیکرابکتیریاز (dact. necrophorum) را اوّلین بار سال 1881 ر. کاخ موییل نموده است. به نیکرابکتیریاز هیوانات خواجگی قشلاق و عکسه-ر هیوانات وحشی، بعضاً آدم و پرّنده‌ها نیز سرایت می‌یابند. منبة سرایت هیوانات کسل می‌­باشد. میکرب به ارگانیزم به واسطة جراحت، عضوهای هاضمه داخل می‌شود. هنگام نیکرابکتیریاز عادتاً قسم نرم و بین سومها، پرّة بینی و لب، پرده‌های لعابی دهان ورم کرده، جراحت پیدا می‌شود. جای آسیب مدّ کرده، بافته‌ها می‌پوسند. هیوان کسل لاغر شده، می‌میرد. کسلی را در اساس معلومات ایپیزااتالاگی، کلینیکی و تدقیقات باکتری‌آلاگی مویین می‌کنند.

پیشگیری و معالجه: ازالیتسیة هیوان کسل، برهم داد­ن شیر و گوشت آنخا؛ استفادة مادّه‌های دیزینفیکسیانی (محلولهای سیفایزة پیرمنگنت کلیی، 1% اسپیرته ترپفلوین، 3-5. % پیراکسید هیدروژن) ، آنتی‌بیوتیکهای گروه تیترسیکلین و غیره.

دبیات: کاولینکا ن. ر. ، نیکرابستسیلّیاز سیلسکاخازییستوینّыخ جیواتنыخ، مسکو. 1948.