فهمی بخارایی حکیم مجد‌الدّین

فهمی بخارایی حکیم مجد‌الدّین (سال توات و وفات نامعلوم) ، شاعر فارس-تاجیک (عصر 12). تحصیل علم نکرده بود، سواد خط نداشت، «امّا کس انگشت بر حرف او نتوانست نهاد… فما رایّت شعر از اوج شعری درگذشت، جمله معانی او بکر بود» (عوفی، «لباب-ال-الباب»). با شعرای دورش، از جمله سید‌الدّین کافی، مشاعرت می‌کرد. نمونه‌های آثارش توسط تذکره‌ها باقیست. ابیات زیر از اوست:
خر گه رخ رنگین تو از کویی برآید،
فریاد دل خسته ز هر سویی برآید.
گویاست زنخدان تو، ایی دلبر و هر گاه
چوگان دو زلف تو بدان گویی برآید…
3-آن موی تو صد فتنه به من رویی نهادست،
چون دزد، که از جانب آمویی برآید.