چیز، پریدمیت علیحدة عالم مادّی را گویند، که نسبتاً مستقل و ثابت وجود دارد. خاصیت چیز افادة نسبتاً عمومی صفتهای ذاتی آن است، موقع و نقش یک چیز در سیستم مویین توسط علاقههای آن با چگتهای دیگر افاده مییابد. کتگوری چیز در فلسفه مخصوصاً تا ا. 19 معمول بود. در ادبیات فلسفی معاصر به جای کتگوری چیز بیشتر کتگوریهای ابژکت و پریدمیت را به کار میبرند. مفهوم چیز در منطق نیز استفاده میشود. نیگ. نیز اشیا.