بدومنّاناو عبدالرحمان

عبدالمنّاناو عبدالرحمان (تولدش 6. 4. 1947، ناحیة بوستانلیق اوز­بیکستان) ، ادبیات‌شناس، منقّد و ترجمان تاجیک. ختم‌کردة ادت (1968). خادم علمی انستیتوت شرق‌شناسی آ.ع. رسّ تاجیکستان (1972-1975) ، محرر کلان علمی و مدیر ریدکسیة تاریخ سرّیدکسیة علمی ایست (1975-1978) ، خادم علمی، معاون دیرکتور ازه (1979-1991) ، معاون رئیس این تاجیکستان (1991-1998) ، مدیر شعبه‌های اطّلاعات (1998-2003) و فرهنگ دستگاه اجرائیة پرزیدنت جمهوری تاجیکستان (2004-2005) ، معاون اوّل رئیس کامیتیت تلویزیون و رادیو نزد حکومت جمهوری تاجیکستان (2005-2010).

ز نوامبر سال 2010 مشغول کار ایجادی. فعالیّت عبدالمنّاناو چون پجوهیشگر از آموزش ایجادیات ملک‌الشّعرا بهار و مسئله‌های شعر نو فارسی آغاز یافته است. بعداً او به تدقیق عنصرهای رئالیزم در نظم کلاسیکی فارس-تاجیک تشکّل رئالیزم در شعر معاصر تاجیک، تدقیق جنبه‌های استتیکی شعر دست زده است. عاید به ایجادیات س. عینی، ا. لاهوتی، پ. سولیمانی، م. تورسون‌زاده، ج. اکرامی، ا. شکوهی، ف. انصاری، لایق، ب. صابر، گلرخسار، گلنظر و دیگر ادیبان معاصر تاجیک، اینچنین دایر به مسئله‌های ترجمة شعر تاجیکی به زبان روسی مقاله‌ها نشر کرده است.

کیتابهای «ابوالقاسم لاهوتی» (د. ، 1987، همراه x. آته‌خان‌اوا و ه. شادیقولاو) ، «نقطة نظر» (د. ، 1990، مجموعة مقاله‌ها) ، «پندارها و انگارها» (د. ، 1990، مجموعة مقاله‌ها، آچیرکها، شعرها و ترجمه‌ها) از تألیفات ابدومناناو می‌باشند. در تألیف کتاب «تاریخ ادبیات ساویتی تاجیک. انکشاف جنرها» (ج. 1، د. ، 1984) اشتراک کرده است. بعضی حکایه‌های ا. پ. چخاو، اثرهای س. ب­روزدین «تکرار درسهای گذشته» (1984) ، آ. یعقوباو «وجدان» (1984) ، ایلچین «عشق اوّل بلددش» (1986) ، ب. وسیلیف «صبح این جا ساقط است» (1988) ، حکایه‌های و. زبنتسکیی «خارپشت عالی‌همّت» (1988) ، نمایشنامة م. بهبودی «پدرکُش» را به تاجیکی ترجمه نموده است.

کارمند شایستة تاجیکستان (1994). با آردینهای شرف (درجة 1؛ 2003) و دوستی (2005) مکافاتانیده شده است. دارندة مکافات به نام میرزا تورسون‌زاده (2007). از سال 1984 عضو این تاجیکستان.