میدان سرخ

میدان سرخ -میدان مرکزی شهر مسکو (در نزد کرمل) می‌باشد. میدان سرخ را قسم شقی دیوارهای کرمل، بنای انیویرمگ دولتی، معبد وسیلیی بلجینّыی، بنای موزی دولتی تاریخ احاطه کرده‌اند. میدان سرخ عصر 15 پس از قلعبندی قصر کرمل شکل گرفت. سراوّل تارگ (همچون مرکز سودا) ، اوّل عصر 16-ترایتسکیه (از نام کلیسای «ترایتسه» «ثلاثه»، که در جنوب میدان واقع بود) ، دیرتر بعد سوختار کلان سال 1571-پاجر و از نیمة دوّم عصر 17 کرسنیه (به معنای زیبا) نام گرفت.

سالهای 1508-16 در گرداگرد میدان سرخ خندق چقوری‌اش از 9، 6 تا 12، 8 متر و برش 36 متر (سال 1516 به آن آب cap داده شد؛ بعد سال 1812 خاک پُر کردند) کندند، که وظیفة مدافعوی را ادا می‌کرد. از بالایش به دروازه‌های کرمل کوپروکخا داشت. در تشکّل انسمبل معماری میدان سرخ دیوار شرقی کرمل با برجهای سپسّکیی، سینتسکیی، نیکالسکیی و معبد وسیلیی بلجینّыی موقع کلان داشتند. میدان سرخ سال 1689 از دکان و رسته‌های بی‌ترتیب جایگرفته تازه کرده شد و در جای آنها یک قطار بناهای مأموری ساختند. از اوّل عصر 18 میدان سرخ مرکز حیات مدنی شهر می‌گردد (اوّلین کتابخانة عامّوی، تئاتر، انیویرسیتیت). سال 1818 در میدان سرخ هیکل یادگاری ک. مینین و د. پاجرسکیی (هیکلتراش ا. پ. مرتاس) گذاشته شد.

سالهای 1875-93 دورة پراوج ساختمان انسمبل میدان سرخ بود: 1875-81 موزی تاریخ (معمار و. آ. شیروود)؛ 1889-93-تنم بالایی (حالا مگزین انیویرسلی دولتی) ، 1892 تیم مابینی ساخته شد. در میدان سرخ بسیار حادثه‌های مهم تاریخی به وقوع آمده است. مقبرة و. ا. لنین مرکز کامپازیتسیانی میدان سرخ را تشکیل می‌دهد. در قبرهای نزد قصر کرمل و دیوار آن تربت خادمان نمایان پرتیة کمونیستی، دولت ساویتی، علم، مدنیت و بعضی اربابان حرکت بینلخلقی کارگری گذاشته شده است.

میدان سرخ در خریط