موهیت

موهیت (ار. حاطکننده) ، در بیولوگیه، مجموع شرایطهای غیریارگنیکی (ابیاتی) و آرگنیکی (بیاتین) زیست هیوانات، رستنیها، میکروارگنیزمهای گوناگون. شرایطهای ابناتی از عاملهای شیمیایی (ترکیب هوا، آب، خاک و غیره) ، فی­زیکی یا اقلیمی (حرارت، فشار برامتری، جریان، زمینة ردیتسیانی و غیره) عبارتند. عاملهال بیاتی مجموع تأثیراتی می‌باشند، که ارگانیزمهای دیگر به ارگانیزمهای تدقیقشونده (رستنی، هیوان) و غیره می‌رسانند. چنانچه، ارگانیزمهای غیر برای ابژکت تدقیقشونده منبة غذا، محیط زیست (مثلاً، آر­گنیزمی، که در آن پرزیتها جان گرفته‌اند) ، واسطة افزایش (گردآلودشوی رستنیها با یاری حشرات) و پهن‌شوی شده می‌توانند. همین طریق عاملهای بیاتی محیط در شکل تأثیر موتنابیل ارگانیزمهای یک بیاتسیناز ظاهر می‌گردند.