Теги: Шахсони машҳур

МЕЙНАР (Meinar) Барбьё де (1827, Марсель— 1908, Париж), шарқшиноси франсавӣ, аъзои Ака­демияи Франция (1878). Дар Макта­би забонҳои шарқӣ муаллими забо­ни туркӣ буд. Аз соли 1878 то 1885 дар Коллеж де Франс (Коллеҷи Фран­ция) аз забони форсӣ ва арабӣ дарс гуфтааст. Мейнар роҷеъ ба забон ва адабиёти мамлакатҳои Шарқ, хусусан адабиёти …

МЕЙЕРҲОЛЬД Всеволод Эмилье­вич (9. 2. 1874, Пенза—2. 2. 1940, Москва), режиссёр ва актёри советӣ Арт. Халқии Республика (J923 Аъзои КПСС аз соли 1918. Шӯъбаи дра­маи Омӯзишгоҳи мусиқию драмавии Ҷамъияти фи­лармонии Москваро хатм намудааст (1898). Солҳои 1898 —1902 актёри Театри бадеии Москва. Беҳтарин ролҳояш дар ин театр: Треплев, Тузенбах («Моҳихӯрак», «Се …

МЕЙЁ (Meillet) Антуан (11. 11. 1866, Мулен — 21. 9. 1936, Шатомейан), забоншиноси франсавӣ, аъзои Акад. катибаҳо (1924) ва як қатор академияю ҷамъиятҳои илмии хо­риҷӣ, аъзо-корр. АФ Петербург (1906). Дар Университети Сорбонна таҳсил кардааст. Профессори Мактаби амалии донишҳои олӣ (1891) ва Коллеж де Франс (Коллечи Франция) (1906). Аъзо (1889) ва …

МЕЖОВ Владимир Измайлов (29. 5. 1830, Саратов —29. 5. Петербург), библиографи рус. Дар интобхонаи оммавии Петербург кор кардааст (1851—60). Межов муаллиф асарҳои библиографӣ доир ба таъриъ, география, этнография, статис­тикӣ, ҳуқуқ ва адабиёт мебошад. Межов иборат аз 416 ҷилд «Маҷмӯаи Туркистон» («Туркестанский сборник»)- ро тартиб дод, ки он асарҳо ва мақолаҳои …

МЕЖЕЛАЙТИС Эдуардас Беньяминович (таваллуд 3. 10. 1919, деҳаи Карейвишкяи РСС Литва), шоири советии литвонӣ. Аз оилаи коргар. Аъ­зои КПСС аз соли I 1943. Дар университетҳои Каунас ва Виль­нюс таҳсили илм кардааст. Солҳои 1944-46 котиби  КМ комсомоли Литва буд. Раиси Правленияи ИН Литва (1959—70). Асарҳояш аз соли 1935 нашр мешаванд. «Лирика» …

МЕДНИКОВ Николай Александро­вич (14. 3. 1855, Петербург — 26. 10. 1918, Старый Крим), арабшиноси рус. Соли 1887 факултетти забонҳои шарқи Университети Петербургро хатм кард. Аз соли 1890 приватдоцент, аз 1903 профессори Университети Петербург, аз соли 1902 доктори забони арабӣ. Медник ҳамчун олими арабшинос асосан бо монографияи ҷилдаи худ «Фаластин аз …

МЕДНИК Григорий Львович (таваллуд 28. 9. 1924, ш. Одесса —12 8. 1982, Душанбе), фармаколог, доктори илмҳои тиб, проф., сартоксинологи РСС Тоҷикистон Медник факьи муолиҷавии Институти давлатии тиббии Одессаро хатм кардааст (1947). Аз соли 1953 аввал ассистент, баъд мудири ка­федрам фармако­логия ва котиби илмии Институти давлатии тиббии Тоҷикистон. Медник муаллифи 65 …

МЕДВЕДЕВ Сергей Сергеевич (17. 5. 1891, Москва —13. 8. 1970, ҳамон ҷо), олими советӣ дар соҳаи физкаи химиявӣ, акад. АФ СССР (1958; аъзо-корр. 1943), Ходими Хизматнишондодаи Илм ва Техникаи РСФСР (1943). Университети Гейдельберг (1914) ва Университети Москваро (1918) хатм кардааст. Дар ташкили Университети Тошкент фаъолона иштирок намуд, мудири Лабораторияи марказии …

МАҶУСИИ АҲВОЗӢ Алӣ ибни Аббоси Маҷусеии Аҳвозӣ (соли таваллуд номаълум — вафот 994), олими намоёни тибби асри 10 форс-тоҷик. Маҷусии Аҳвозӣ дар ш. Аҳвози Эрон таваллуд ёфта дар ҳамон ҷо зиндагӣ ва эҷод кардааст. Baй доруҳоеро, ки дар Юнони Қадим но­маълум буданд, омӯхта., таъсири онҳоро дар ҳайвоноти зинда санҷидааст. Маҷусии …

МАҶРӮҲ Сайидшамсуддин ибни Сайидҳазратшоҳ (таваллуд 1904, деҳаи Шин Кураки вилояти Кунар), шоир ва адабиётшиноси афғон. Асосан ба забони пушту асар менависад, Аксари ашъораш дар рӯзномаҳои вилоятию марказии Афғонистон чоп шудаанд. Ашъораш мазмуни ватанпарастӣ, инсондӯстӣ ва маорифпарварӣ дорад. Баргузидаи ашъораш дар маҷм. «Ашъорн мунтахаб» (1957) гирдоварӣ шудаанд. Роҷеъ ба адабиёти Афғонистон …