Смартфон

Смартфон –телефони доно (англисӣ – smart phone) – телефони мобилӣ (замонавӣ – одатан бо экрани сенсорӣ), ки бо функсияи компютерӣ шахсии кисавӣ пурра карда шудааст.

Инчунин коммуникатор (англисӣ коммуникатор, телефони PDA) компютери шахсии кисавӣ мебошад, ки бо функсияҳои телефони мобилӣ пурра карда шудааст.

Гарчанде ки телефонҳои мобилӣ қариб ҳамеша вазифаҳои иловагӣ доштанд (ҳисобкунак, тақвим), бо мурури замон моделҳои бештари интеллектуалӣ бароварда шуданд. Бо мақсади таъкид кардани афзояндаи функсияҳо ва қобилияти коркарди чунин моделҳо истилоҳи «смартфон» ҷорӣ карда шуд. Дар давраи маъруфияти афзояндаи PDA, онҳо бо вазифаҳои телефони мобилӣ истеҳсол карда шуданд, чунин дастгоҳҳоро коммуникаторҳо меноманд. Дар айни замон, тақсимот ба смартфонҳо ва коммуникаторҳо номувофиқ аст, ҳарду истилоҳ як чизро доранд – як компютери универсалии хурд бо интерфейсҳои мукаммали корбар ва интерфейсҳои радиои таҳияшудаи телефони мобилӣ, истилоҳи “коммуникатор” амалан аз кор рафтааст.

Смартфонҳо аз телефонҳои мобилии оддӣ бо мавҷудияти низоми амалиётие фарқ мекунанд, ки барои таҳияи нармафзор аз ҷониби таҳиягарони тарафи сеюм кушода аст (системаи амалиётии телефонҳои мобилии оддӣ барои таҳиягарони тарафи сеюм баста аст). Насб кардани замимаҳои иловагӣ метавонад кори смартфонҳоро дар муқоиса бо телефонҳои маъмулии мобилӣ ба таври назаррас беҳтар созад.

Аммо, вақтҳои охир, сарҳади байни телефонҳои “муқаррарӣ” ва смартфонҳо торафт норавшан мешавад, телефонҳои нав (ба истиснои моделҳои арзон) муддати тӯлонӣ функсияҳое доранд, ки як вақтҳо танҳо ба смартфонҳо хос буданд, масалан, почтаи электронӣ ва HTML-браузер. инчунин бисёркорӣ.