Таджикистан – Энциклопедия на таджикском языке КИТОБАМ

МУХТОРИ ЗУЗАНӢ Абӯҷаъфар Муҳаммад ибни Аҳмад (соли таваллуд ва вафот номаълум), шоири форс-тоҷик. Машҳур бо номҳои «Адиби Зузанӣ» ва «Адиби Мухтор*. Дар асри 11 зиндагӣ кардааст. Соҳиби лақаби «Камолулмулк» гардида буд. Мухтори 3узанӣ дар байни аҳли адаби давраш шӯҳрати зиёде дошт. Муаллифони тазкираҳо, аз ҷумла, Муҳаммади Авфӣ дар «Лубоб-ул-албоб» қайд …

МУХТОР Асқад (таваллуд 23.12.1920, Фарғона), нависандаи советии ӯзбек. Аз оилаи коргар. Аъзои Партияи Коммунистии Иттифоқи Советӣ КПСС аз соли 1954. Соли 1942 факултети филологияи Университети давлатии Осиёи Миёнаро хатм намудааст. Мудири кафедраи адабиёти ӯзбеки Институти давлатии педагогии Андиҷон (1942—45), котиби масъули газетаи «Ёш ленинчӣ» ва «Қизил Узбекистона (1945—48). Котиб (1953) …

МУХТАСАРИ «ВИҚОЯ» китоби дарсии мадрасаҳои асрҳои миёна. Дар асри 11 фақеҳи Осиёи Миёна Бурҳонуддин Алӣ ибни Абӯбакр ибни Абдулҷалили Фарғонӣ (вафот 1197) дар бораи муҳимтарин қонуну қоидаҳои мазҳаби ҳанафии дини ислом дар асоси асарҳои Қудурӣ (вафот 1037) «Мухтасар» ва Шайбонӣ (вафот 804) «Ал-ҷомеъ-ус-сағир» бо номи «Ҳидоят» (роҳ ба сӯи ҳақиқат) …

МУХОТАБ (арабӣ — хитобшаванда), калима ва ибораест, ки шахс ва ё предмети муроҷиатшударо номбар мекунад. Ба вазифаи Мухотаб исмҳои хосу ҷинс, ҷондору беҷон, ҷонишинҳои шахсӣ ва дҳма калимаҳое, ки ба маънои исм истифода мешаванд, омада метавонанд. Мухотаб бо аъзоҳои ҷумла алоқа надорад ва аъзои ҷумла низ шуда наметавонад; дар аввал, …

МУХЛИСӢ Мулло Муҳаммадсолеҳи Бадахшонӣ (соли таваллуд ва вафот номаълум), шоири тоҷик. Дар асри 16 ва аввали асри 17 умр ба cap бурдааст. Дар Қундузи Бадахшон таваллуд ёфта, барои таҳсили улуми расмии давр ба Бухоро меояд. Мухлисӣ марди фозилу донишманд ва аз илми шеър бохабар буд. Аз ӯ якчанд ғазалу порчаҳои …