Таджикистан – Энциклопедия на таджикском языке КИТОБАМ

МУХАММАДАЛЙ ( соли таваллуд ва вафоташ номаълум), меъмор ва наққоши асри 15. Аслан нахҷувонист. Дар сохтмон, ороиш ва нақшунигорӣ як қатор ёдгориҳои меъмории шаҳрҳои Нахҷувон ва Боку иштирок кардааст. Ороиши пештоқи бошукӯҳи Девонхона ва сохтмони қисмати гӯрхонаи ансамбли меъмории насри Ширвоншоҳон дар Боку аз намунаҳои беҳтарини амали ӯст, ки то …

МУҲАММАД АЛИХОН (1810—1842, Қӯқанд), хони Қӯқанд (1822—1842). Баъди вафоти падараш Умархон ба тахт нишаст. Бо мақсади васеъ кардани ҳудуди хонии Қӯқанд соли 1829 ба Қошғар лашкар кашид. Мусулмонони Қошғар аз ин истифода бурда, ба муқобили Хитой сар бардоштанд. 70 ҳазор уйгурҳои мағлубгардида ҳамроҳи Муҳаммад баргашта, дар Шаҳрихон ва атрофи он …

МУҲАММАДАЛИИ ҚӮЧОНӢ   (соли таваллудаш номаълум—вафоташ 1877), хушнавис ва донишманди форс. Аслан аз Қӯчон ном мавзеи Хуросон будааст. Лақаби Муҳаммадалии Қӯчонӣ «Санглох» бу­да, бештари осораш бо ин лақаб ва бо иловаи «Мирзо», яъне «Мирзо Санглох» боқӣ мондаанд. Дар бораи зиндагии ӯ маълумоти кофӣ нест. Муҳаммадалии Қӯчонӣ ба мамлакатҳои бисёр, аз ҷумла …

МУҲАММАДАЛИИ МУСАВВИР  (соли таваллуд ва вафоташ номаълум), мусаввир ва ҳаттоти охири асри 16— аввали асри 17. Зодгоҳаш Кошон. Санъати наққошӣ, сураткашӣ, ҳалкорию ҷадвалкаширо аз Абдуосамади Шерозӣ омӯхтааст. Инчунин дар санъати хаттотӣ ном бароварда, ба шаҳрҳои Исфаҳон, Шероз, Табрез рафта, бо тазйину тазҳиби девон машғул шуд. Пас ба Ҳирот ва аз …

МУҲАММАД МАҲДИИ НАРОҚӢ  (соли таваллудаш номаълум—вафоташ 1831), яке аз уламои шиаи Эрон. Маълумоти ибтидоиро дар Кошон касб намуд. Баъди аз худ намудани сарфу наҳв, илми мантиқ, маониву баён ва фиқҳ ба Исфаҳон рафта, дар ҳавзаи илмии он фалсафа омӯхт ва ба зодгоҳи худ баргашта, ба дарс гуфтан машғул шуд. Бештар …