Таджикистан – Энциклопедия на таджикском языке КИТОБАМ

АБУБАКРИ КУЛӮЙ (соли таваллуд  но­маълум – вафот. 1366, Самарқанд), яке аз роҳбарони шӯриши Сарбадорони «Самарканд». Дар вақти ҳуҷуми муғулҳо ба Мовароуннаҳр амирони Осиёи Миёна Ҳусайн ва Темур дар муҳорибаи назди Чирчиқ ши­каст хӯрда ба Балх гурехтанд. Абубакри Кулӯй бо ҳамроҳии Мавлонозода ва Мавлоно Хурдаки Бухороӣ муҳофизати Самарқандро ташкил намуда, хони …

АБУБАКР РАБЕЪ ибни Аҳмади Ахавайнии Бухорӣ (соли таваллуд номаълум – вафот тахминан 983/984), табиб. Кунияи ӯро «Абубакр», «Абухаким» зикр кардаанд. Бо номҳои Ахавӣ, Ахавайн, Аҷавайнӣ низ шӯҳрат ёфтааст. Роҷеъ ба рӯзгори Абубакр Рабеъ ахбори саҳеҳе дар даст нест. Аз матни асараш «Ҳидоят- ул-мутааллимин фй-т-тиб» бармеояд, ки Абубакр Рабеъ аз пизишкони …

АБУБАКР МУҲАММАДИ ХУҶАНДӢ, Абубакр Муҳаммад ибни Собит ибни Ҳасан ибни Алии Хуҷандӣ (соли таваллуд ва вафот номаълум), шоир, донишманди форс-тоҷик (охири асри 11 – ибтидои асри 12). Ба таҳсил дар зодгоҳаш шурӯъ намуд ва баъдан барои омӯзиши илмҳои мутадовили давр ба Самарқанду Бухоро рафт. Пас аз хатми таҳсили Мад­раса ба …

АБУБАКР Ибни Абдуллоҳ ибни ибни Умар ибни Довуд ал-Воизи Сафиуддин ал-Балхӣ (соли таваллуд ва вафот номаълум), воиз, фақеҳ, таърихнигор ва мутарҷими асри 13. Дар бораи аҳвол ва осораш иттилооти кофӣ дар даст нест. Аслан Абубакр аз Балх буда, бештар дар Хуросон умр ба cap бурдааст. Бархе бар ин акидаанд, ки …

СКОП (аз юнонӣ skopeo— нигоҳ мекунам, мушоҳида мекунам), қисми дуюми калимаҳои мураккабест, ки номи асбоб ё олоти мушоҳидаро ифода мекунад, масалан, микроскоп.