Таджикистан – Энциклопедия на таджикском языке КИТОБАМ

СЛАВЯНҲО, гурӯҳи калонтарини халқҳои Европа, ки аз ҷиҳати забон ва пайдоиш умумият доранд. Шумораашон 274 910 ҳазор нафар (1978); аз ҷумла русҳо—138 600 ҳазор, украинҳо —44 млн нафар, белорусҳо —9680 ҳазор (1979), полякҳо—39100 ҳазор, чехҳо —10420 ҳазор, словаҳо —5290 ҳазор, лужичаҳо—100 ҳазор, булғорҳо—8420 ҳазор, сербҳо —9550 ҳазор, хорватҳо — 5450 …

СЛАВЯНОФИЛҲО, яке аз ҷараёнҳои афкори ҷамъиятии рус дар миёнаи асри 19, ки дар шароити кризиси крепостнойчигӣ ба вуҷуд омада буд. Славянофилҳо манфиатҳои помешикони буржуашударо ифода мекарданд, тарафдорони ислоҳоти буржуазӣ буданд, вале «назария»-и роҳи махсуси тараққиёти таърихии Россияро пешниҳод нардаанд. Онҳо мамлакати ба худ хос будани Россияро дар он медиданд, ки …

СЛАВИСТИКА нигаред Славяншиносӣ.

АБУДУЛАФ Мисъор ибни Муҳалҳил ал-Хазраҷии Янбӯӣ (соли таваллуд ва вафот номаълум), сайёҳ ва географи араб. Дар чоряки аввали асри 10 ба Бухо­ро омада, солҳои 914 – 942 дар дарбори амири Сомонӣ Наср ибни Аҳмад хизмат кардааст. Абудулаф соли 942 бо ҳайати сафорати Хитой дар Бухоро ба саёҳати Туркистони Шарқӣ, Тибет, …

СЛАВЯНШИНОСӢ, славистика, илмест, ки таърих, адабиёт, эҷодиёти даҳонии халқ, этнография, иқтисодиёт, санъати гузашта ва ҳозира, дин,  ёдгориҳои маданияти моддӣ ва маънавии славянҳоро меомӯзад. Славяншиносӣ нимаи дуюми асри 18 чун фанни асосан филологӣ барои омӯзиши забон ва адабиёти халқҳои славян ба вуҷуд омад. Славяншиносӣ чун илм дар Чехия шакл гирифт. Дар …