Таджикистан – Энциклопедия на таджикском языке КИТОБАМ

ЭПИЗООТИЯ (аз юн. epi—дар руи, дар болои, назди ва лот. zo6n — ҳайвон), дар ягон маҳалли муайян аз меъёри маъмулӣ зиёд паҳн шудани касалин сироятии ҳайвонотро гуянд. Таҳқиқи Э. вазифаи эпизоотология мебошад. Пайдоиши Э. фақат дар ҳолати мавҷуд будани маҷмуи унсурҳои ба ҳам алоқаманд, яъне силсилаи эпизоотӣ (манбаи барангезандаи касалии …

 ЭПИЗОД (аз юн. epeisodion — айнан— илова, замина), 1) воқеа ва ҳодисаи тасодуф; 2) қисми таркибии сюжети асари бадеист, ки мазмуни мустақил дорад. Дар Э. амали шахс дар замону макон воқеъ мегардад ва муносибати у нисбат ба образҳои дигар, нисбат ба воқеият муайян мешавад. Дар адабиёт воситаҳои гуногуни эпизодбандӣ мавҷуданд. …

ЭПИДЕРМОФИТИЯ (аз юн. epi — дар, derma — пуст ва юн. phyton -г-растанӣ), як навъ бемории пустро гуянд, ки занбуруғҳои паразитӣ ба вуҷуд меоранд. Одам аз Э. ҳангоми бо шахси бемор дар тамос будан ё аз сачоқ, ванна, пойафзоли умумӣ, либоси дуруст ношуста истифода бурдан сироят меёбад. Бештар Э.-и панҷаи …

ЭПИДЕМИЯ (юн. epidemia, аз epi —дар, дар байни ва demos — халқ), дар маҳалли муайян аз меъёри маъмулӣ зиёд паҳн шудани ягон бемории сироятии одамро гуянд. Риоя нашудани қоидаҳои санитарӣ, мавҷудияти барангезандаю паҳнкунандаҳои беморӣ, суст будани кори ташкилотҳои нигаҳдории тандурустӣ ва ғ. боиси пайдоиши Э. мегарданд. Э. ва роҳҳои мубориза …

ЭПИГРАФ (аз юн. epigraphe — катиба), матнт кутоҳест, ки нависанда дар оғози асар ва ё оғози қисмҳои он ҷой медиҳад. Анъанаи овардани Э. дар адабиёти Европаи Ғарбӣ аз а.14 оғоз ёфтааст. Сухани нависандагону олимони бузург, зарбулмасалу мақолҳо, ибораю ифодаҳои рехта ва суфтаи халқӣ, шоҳбайтҳо, мисраъҳои ҳикматомези пандномаи бузургон Э. интихоб …