Теги: Шахсони машҳур

ХОҶА ҶАЪФАРИ ҚОНУНИИ САМАРҚАНДӢ (с. тав. ва ваф. номаълум), оҳангсоз, навозанда ва мусиқишиноси тоҷик(ох. а. 15—авв. а. 16). Дар Самарқанд ба дунё омада, аксари илмҳои замонро аз падараш омухтааст. Дар санъати хаттотӣ ҳунарманд буд ва ҳафт навъи хатро некў менавишт. Baй дар санъати мусиқии амалӣ ва назарӣ шўҳрат дошт, қонунро …

ХОҶА  НАСРИДДИН,  Мулло Насриддин,     Насриддин Афандӣ, қаҳрамони латифаҳои тоҷикист. Ў шахси таърихӣ буда, дар Туркия зистааст. Соли таваллудашро 1209 тахмин кардаанд. Тақр. с-ҳои 1284—85 вафот ёфтааст. Қабраш дар Оқшаҳр ном музофоти Туркия. Бино ба маълумоти муҳаққиқон шоир ё мударрис будааст. Латифаҳои у аввалин бор дар а. 16 дар Туркия навишта …

  ХОҶА АҲРОРИ ВАЛӢ лақабаш, номаш Носируддин Убайдуллоҳ (1404, деҳаи Боғнстони раёни Бўстонлиқи вил. Тошкент—1490, Самарқанд), як намояндаи машҳури силсилаи нақшбандия. Дар Самарқанд таҳсил кардааст. С. 1428 ба Ҳирот рафта, дар Чағониён бо Яъқуби Чархӣ шинос мешавад ва ўро пири руҳонии худ интнхоб мекунад. С-ҳои 1431—32 ба Тошкент баргашта бо …

ХОҚОНИИ ШЕРВОНӢ Афзалуддин Бадил ибни Алӣ (1120, Шервон—1198, Табрез), шоири озарбойҷонӣ, яке аз намояндагони барҷастаи адабиёти форс-тоҷик. Аз оилаи косиб. Дар назди амакаш, ки шоиру табиб буд, тарбия гирифта, илмҳои расмии даврро омўхт. Дар шеър шогирди Абулъалои Ганҷавӣ буд ва бо ёрии ў ба дарбори Шервоншоҳиён роҳ ёфт. Макру ҳасади …

ХО ШИ МИН (Но Chi Minh) [фам. lac л наш Нгуен Тат Тхань; лақаби партиявиаш Нгуен Ай Куок, аз ибтидои 1942 Хо Ши Мпн] (19. 5. 1890, деҳаи Кимлиен, музофоти Нгеан —3. 9. 1969, Ханой), ходими ҳаракати коммунистии Ветнам ва байналхалқӣ. Раиси Комитети Марказии Партияи меҳнаткашони Ветнам (аз 1951) ва …

ХОХЛОВ Рем Викторович (15. 7. 1926, Ливна, вил. Орёл—8. 8. 1977, Москва), физики советӣ, яке азасосгузорони оптикаи ғайрихаттӣ, академики. АФ СССР (1974; аъзо-корр. 1966). Аъзои КПСС аз 1951. Ректори Универстиетти давлатии Москва (аз 1973). Асарҳояш ба тадқиқи масъалаҳои радиофизика, акустикаи ғайрихаттӣ ва электроникаи квантӣ оиданд. Аъзои комиссияи марказии тафтишотии КПСС …

ХОТУНӢ Муваффақуддин Абутоҳир Ҳусайн ибни Ҳайдар (с. тав. ва ваф. номаълум), шоир ва адиби форс-тоҷик (а. 12). Дар хидмати дарбори Маликшоҳи Салҷуқӣ ва завҷааш Гавҳархотун будааст ва аз ин рў «Хотунӣ» тахалл. кардааст. Якчанд қасида, ғазал, қитъаоти пандуахлоқӣ, муаммо ва абёти парокандааш ба воситаи тазкираҳо ва фарҳангҳо боқӣ мондааст. Xотунӣ …

ХОТИФИ ХУҶАНДӢ Абдуннабӣ (с. тав. номаълум, Хуҷанд — ваф. 1842 ё 1846, ҳамон ҷо), шоири тоҷик. Ба забони узбеки низ шеър гуфтааст. Аз хурдӣ ба омўзиши илму дониш саъю кушнш намудааст. Дар офаридани ғазал анъанаи шуарои бузурги тоҷикро идома додааст. Xотияи Xуҷандӣ шоири соҳибдевон буд, девонаш алҳол ба даст наёмадааст. …

ХОРОШХИН Александр Павлович (тав. номаълум — ваф. 1675), муарих-этнограф, тадқиқотчии Осиёи миёна. С. 1865 бо унвони ясавул ба кишв. Туркистон омада, вазифаҳои гуногуни идоракунии ҳарбию халқиро иҷро намуд; иштирокчии юришҳои ҳарбии Бухоро (1869), Хева (1873) ва Хуҷанд (1875). С. 1872 дар ҳайати «Комиссия барои ташкили идоракунии қиғизҳо» ба Қизилқум рафт. …

ХОРАЗМӢ Муҳаммад ибни Мусо (780, Хева —850, Бағдод), ҳайатшинос, риёзидон, муаррих ва ҷуғрофидони асрҳои миёнаи Шарқ. Аслан эронинажод будааст. Аз ҷавонӣ ба омўзиши илмҳои замонаш пардохта, барои такмили дониш аввал ба Ҳиндустон ва баъд ба маркази илми хилофати аббосӣ — ш Бағдод рафт. Дар он ҷо ба «Байт-ул-ҳикмат»-и Маъмун дохил шуда, …