Таджикистан – Энциклопедия на таджикском языке КИТОБАМ

Ойбек (тахаллус; ном ва фамилия Мӯсо Тошмуҳаммадов; 10. 1. 1905, Тошкент — 1. 7. 1968, ҳамон ҷо), нависандаи советики ӯзбек. Нависандаи Халқии Ӯзбекистон (1965), Академики Академияи Фанҳои РСС Ӯзбекистон (1943). Аз оилам бофанда. Университети Осиёи Миёнаро хатм намудааст (1930). Аввалин маҷмӯаи шеърҳояш—«Эҳсос» (1926). Маҷмӯаи шеърҳои «Машъал» (1932), достонҳои «Қасос» (1932), …

Оишаи Самарқандӣ (соли таваллуд ва вафот номаълум), шоираи форс-тоҷик. Замони зиндагии Оишаи Самарқандӣ маълум нест. Сарчашмаҳои адабӣ аз ҷумла муаллифони «Ал-мӯъҷам» Шамси Қайси Розӣ, «Оташкада»—Лутфалибеки Озар ва устод Айнӣ дар «Намунаи адабиёти тоҷик» номи Оишаро зикр карда, чанд намуна овардаанд ва ба ашъораш баҳои баланд додаанд. Аз шеърҳои ӯ мик­дори …

Оишаи Афғон бинти Яъқуб (соли таваллуд номаълум — вафот 1700), шоираи афғон. Зодгоҳаш Кобул. Оишаи Афғон илмҳои замонаш сарфу наҳв, маонию баён ва таҷвиду адабиётро ба хубӣ омӯхта, дар 20-солагӣ ба шеъргӯӣ шурӯъ кардааст. Ӯ дар аввали ҳаёт зани хушсухану зиндадил буда, вале пас аз кушта шудани писари ягонаи 25-солааш …

«Оиннома»,  яке аз осори адабиёти паҳлавӣ (ба забони форсии миёна), ки тақрибан дар асрҳои 6—7 таълиф шудааст. Муаллифаш маълум нест. Асли паҳлавии ин асар маҳфуз намондааст. Мувофиқи гуфтаи таърихнависони исломӣ (Табарӣ, Масъудӣ, Саолибӣ ва дигар) Оинномаро Ибни Муқаффаъ дар баробари дигар асарҳои паҳлавӣ ба забони арабӣ тарҷума карда будааст, ки …

Оини Ҷамшед cуруди қадимии маросимист, ки дар аҳди Сосониён тасниф шудааст. 2) Оҳанги дуюм аз оҳангҳои «Сигона»-и Борбади Марвӣ. 3) Шӯъбаи овозӣ дар «Ҳаштмақом». 4) Гӯшаи созӣ дар дохили  шӯъбаҳои «Ҳумоюн» ва «Бастанигор» («Дувоздаҳмақом»), ки чун қисмати алоҳидаи созӣ дар ин шӯъбаҳо навохта мешуд.