Таджикистан – Энциклопедия на таджикском языке КИТОБАМ

МУҲАММАД АБРЕШИМӢ (соли таваллуд 1518, Машҳад — вафот 1545, ҳамон ҷо), ҳаттот ва шоири форс-тоҷик. Муҳаммад Абрешимӣ аз шогирдони бомаҳорати Султоналии Машҳадӣ аст. Муҳаммад Абрешимӣ бештар дар навиштани хати настаълиқ шӯҳрат пайдо кардааст. Сарчашмаҳо асосан роҷеъ ба санъату маҳорати ҳаттотии Муҳаммад Абрешимӣ сухан рондаанд. Аз осори хаттотии ӯ як қитъа …

МУҲАММАД  (тақрибан 570, Мак­ка— 8. в. 632, Мадина), воиз (ташвиқотчии дин) ва ходими сиёсӣ, муассиси ислом. Аввалин тарҷумаи ҳоли Муҳаммад нимаи дуюми асри 8 аз тарафи Ибни Исҳоқ («Ҳаёти расули худо») тартиб дода шудааст. Муҳаммад ба авлоди ашрофи бенавошудаи Банӣ Ҳошим (аз қабилаи Қурайш) мансуб буда, барвақт ятим мондааст. Муҳаммад …

МУҲАЙЯР (ба ҳайрат- андозанда), дар м у с и қ ӣ, шакли озоди асари бо услуби муайян офаридашуда. Дар системаи «Дувоздаҳмақом» номи яке аз 24 шӯъба. Бино ба нишондоди Ҷомӣ қаторовози шӯъбаи Муҳайяр аз пардаҳои зерин иборат аст: А—Ҷ – X—X—Йа—Йҷ—Йх—Йх  Ё худ бо ифодаи cентӣ: —О—180—294—498—702—882—996— 1200 (як октаваи …

МУҲАББАТ (меҳр, дӯстдорӣ), ҳисси дилбастагӣ, умумияти муносибат ва қаробати байни одамопн ки ба манфиат ва рағбати тарафайн асос ёфтааст. Ниг. низ Ишқ.

МУҚТАЗАБ (ар. —буридашуда), номи яке аз баҳрҳои ф аръии арӯз. Ин баҳрро барои он Муқтабоз гӯянд, ки онро аз мунсареҳ бурида гирифтаанд. Рукнҳои ин ду баҳр ба ҳам хеле монанд буда, фақат аз ҷиҳати татиби ҷойгиршавӣ тафовут доранд. Агар дар мунсареҳ аввал рукни мустафъалун, баъд мафъӯлоту ояд, дар Муқтазаб аввал …