Таджикистан – Энциклопедия на таджикском языке КИТОБАМ

СУЛТОН ВАЛАД Муҳаммад Баҳоуддин (1226, Қаромон—1312, Қунил), шоири мутасаввиф. Писари Ҷалолуддини Румӣ. Пас аз касби камол ба ҷои падар шайхи силсилаи мавлавия гардид. Ба қалами Султон Валад девони ашъор, маснавви «Валаднома» (1299—1302) ва рисолаи «Маорифнома» мансубанд. «Валаднома», ки сужети ягона надорад, дорои 25 ҳазор байт буда, аз се қисм — …

СУЛТОН АҲМАДИ ДЕВОНА машҳур ба Аҳмади Девонаи Ноӣ (соли таваллуд вавафот номаълум), машшоқ, ҳофиз ва оҳангсози тоҷик (асри 15). Дар Самарқанд, дар оилаи олим ба дунё амадааст. Ба сабаби лоуболӣ ва шӯхтабиатиаш ӯро аҳли дин «Девона» номидаанд. Султон Аҳмади Девона алалхусус дар найнавозӣ устод буда, дар ин соз ихтироот дорад …

СУЛТОН (арабӣ — ҳоким, малик, волӣ), унвони олии ҳоким дар мамлакатҳои исломӣ. Онро ба исми подшоҳ ва шоҳзодагон ҳамроҳ карда ном мебурданд. Истилоҳи Султон дар ибтидои паидоишаш мафҳуми ҳукмрон, ҳокимият ва давлатро дошт. з асри 11 Султон ҳамчун унвони хос ба сулолаи ҳукмрон дода мешуд. Баъзе қабилаҳои Африкаи ҒарбӣваАрабистони Ҷанубӣ …

СУЛСУЛ, номи дигари фохта.

СУЛС (арабӣ —сеяк), як навъ хати арабист. Дар байни хутути ситта (усули ситта) —хатҳои шашгонаи класский Сулс мавқеи муҳим дорад ва аз ин рӯ, онро «уммулхутут»— модари хатҳо номидаанд. Сулсро Ибни Мула эҷод кард. Мувофиқи назарияи хушнависӣ ҳар навъи хати арабӣ ба ҷуз унсурҳои иловагии фарқкунандааш андозаи муайян ҳам дорад, …