Маълумоти охирин

Хабарҳои охирин

АБУЛИЯ

АБУЛИЯ (аз юнонӣ а-ҳиссачаи инкорӣ ва bule – ирода), беиродагии ранҷу- рона, заъфи ирода то тамоман гум шудани он, набудани майлу хоҳиш ба фаъолият. Абулия ҳам дар кӯдакон ва ҳам дар калонсолон пеш аз ҳама нишонаи давраи аввали бемории рӯҳӣ аст. Абуалия ҳангоми баъзе бемориҳои рӯҳӣ (пси- хози савдовию шизофрения), …

Муфассал »

АБУЛҒОЗИХОН

АБУЛҒОЗИХОН (1603 – 1663, Урганҷ), хони Хева, таърихнигор, шоир. Дар Урганч ба дунё омада, дар ҳамон ҷо умр ба cap бурдааст. Соли 1645 аз тарафи ӯзбекони Арал хон интихоб гашта, баъди муборизаҳои бисёри дохилӣ хони Хева гардид. Барои мустаҳкам намудани ҳокимияти худ бо туркманҳову қалмоқҳо ва хонигарии Бухоро муборизаҳои шадиде …

Муфассал »

АБУЛВАҶД

АБУЛВАҶД (соли таваллуд ва вафот номаъ­лум), шоири точик (асри 16). Бо тахаллуси «Фориғӣ» шеър гуфтааст. Аз зумраи шоирони Мовароуннаҳр аст. Хоҷа Ҳасани Нисорӣ дар тазкирааш «Музаккир-ул-аҳбоб» Абулваҷдро чун марди фозил ва хуштабъ васф кардааст. Дар дарбори шоҳ Бобур (хукмронии 1485 -1530) хидмат намуда, ба обрӯю эътибори баланд ноил гашта буд. …

Муфассал »

АБУҲАЙЁНИ ТАВҲИДӢ

АБУҲАЙЁНИ ТАВҲИДӢ Алӣ ибни Муҳаммад ибни Аббоси Шерозӣ (тақрибан 923 – тақрибан 1010), файдасуф, фақеҳ, адиб, мутасаввиф ва наҳвии форсу тоҷик. Қисми зиёди ҳаёташ дар Бағдод гузашта, он ҷо наҳвро аз Абусаиди Сайрафӣ ва Алӣ ибни Исои Румонӣ, фикхи шофеиро аз Абуҳомиди Марвазӣ ва Абубакри Шофеӣ, фалсафаро аз Абусулаймони Мантиқӣ …

Муфассал »

АБУФАЗЛ МУҲАММАД

АБУФАЗЛ МУҲАММАД ибни Абдуҷалил ибни Абдумалик ибни Ҳайдари Самарқандӣ (соли таваллуд ва вафот номаълум), муаррих ва ҷуғрофидони тоҷик, асри 12 шогирди муаллифи «Китобу-л-қанд фи таърихи Самарқанд»-и Умар ибни Муҳаммади Насафӣ (вафот 1142). Абуфазл соли 1223 мухтасари ин китобро бо номи «Кандияи хурд» ба забони форсӣ тарҷума намудааст. Дастхати ин китоб …

Муфассал »