АБУЛВАҶД (соли таваллуд ва вафот номаълум), шоири точик (асри 16). Бо тахаллуси «Фориғӣ» шеър гуфтааст. Аз зумраи шоирони Мовароуннаҳр аст. Хоҷа Ҳасани Нисорӣ дар тазкирааш «Музаккир-ул-аҳбоб» Абулваҷдро чун марди фозил ва хуштабъ васф кардааст. Дар дарбори шоҳ Бобур (хукмронии 1485 -1530) хидмат намуда, ба обрӯю эътибори баланд ноил гашта буд. Аз осораш намунаҳо ба тавассути тазкираҳо расидаанд. Абёти зерин аз ӯст:
Гирифт буркаъ хато моҳи рӯи ҷононро,
Ҳиҷоби куфр бипӯшид нури имонро.
Ҳадиси лаъли лабаш, Фориғӣ, магӯ бо ғайр,
Марез баҳри хасу хор Оби ҳайвонро.
У. Назиров.