СИЁҲДОНА, сияҳдона, седона, сидона, шуниз, нигелла (nigella), як навъ гиёҳест, ки донаи онро ба рӯи нон пошанд; бино ба таснифоти ботаника ҷинси гиёҳҳои яксолаест аз оилаи чакамуғиҳо. Дар дунë 20—25 ва дар СССР (Қисми европоӣ, Кавказ, Осиëи Миëна)  11 намуди Сиëҳгӯш мерӯяд. Дар Тоҷикистон 3 намуди Сиëҳгӯш месабзад. Сиëҳгӯши …

СИЁҲГӮШ, гули сиёҳгӯш, сияҳгӯш, сиёвуш, гули қаламқош, гули маъмули навбаҳор аст аз ҷинси наврӯзӣ — Junо (оилаи савсаниҳо). Гиёҳи бисёрсолаест, ки пиëзаки калон ва решаҳои танобшакл дорад. Сиëҳгӯш ба наврӯзӣ монанд аст. Аммо гулҳои наврӯзӣ зард ё зарди сафедча, гулҳои Сиëҳгӯш бунафш, гулобӣ ë бунафши сиëҳтоб мешавад. Сиёҳтоб— J. Nicolai …

СИЁҲАЛАФ, сияҳалаф, сеалаф, номи муштараки якчанд навъ пиёзи худрӯст. Пиёзакаш мудаввар (ғафсиаш 1—4 сантиметр), пояаш 20—90 сантиметр қад мекашад, баргаш борик ё васеи тасмашакл (бараш 1— 5 сантиметр), гули майдаи дуҷинса ва ғӯзаи сепалла дорад. Асосан дар минтақаи ҷангалзор, камари шахҳо ва соҳили рӯдҳои кӯҳӣ, нишебиҳои санглохи қаторкӯҳҳои Зарафшон, Ҳисор, …

СИЁҚАТУЛАЪДОД (арабӣ — тартиб ва —ададҳо),таъдид ва шумур низ мегӯянд; санъати бадеии маънавӣ; шир як силсила мафҳумҳоро пай дар пай баршумурда ҳар якеро тафсиру эзоҳ мекунад ва ë умуман риояи зикри ададро менамояд. Масалан: Бодо фидои зулфу руху қомату лабаш, Як ҷони ман, ки сӯхтаи ҳар чаҳори ӯст. (Хусрави Деҳлавӣ). …

СИЁҲАК, қароӣ, қарокалтак, як навъ ангури миёнапазак. Селексияи халқӣ. Бештар дар вилояти Ленинобод (махсусан дар деҳаҳои Исфисору Қистакӯз), инчунин дар вилоятҳои Фарғона, Андиҷон ва Намангони Республикаи Советӣ Сотсиалистии Ӯзбекистон мепарваранд. Токаш тезсабз, қаламчааш баъди 3— 4 сол ҳосил мебандад, 45—48%-и навдаҳояш ҳосилдеҳ аст. Аз ҳар гектар 125—140 т ҳосил мегиранд. …

СИЁТИК, нигаред Ишиас.

  «СИЁСАТНОМА»  асари Низомулмулк Хоҷа Қишомуддини Тӯсӣ, ки солҳои 1091—1092 таълиф ёфтааст. Сиëсатнома дар сиёсати давлатдорӣ яке аз нахустин асарҳоест, ки ба забони тоҷикӣ таълиф шудааст; аз 39 фасли мухтасар иборат буд. Аммо пас аз 13 соли қатли муаллиф бо дасти котибе 11 боби нав ба он илова шуд ва …

СИЁСАТИ ҚАРЗӢ, сиёсати кредитӣ, системаи чорабиниҳои пулҳо кредитиест, ки давлат барои ноил шудан ба мақсадҳои муайяни иқтисодӣ истифода мебарад ва яке аз унсурҳои сиёсати умумихоҷагӣ мебошад. Дар мамлакатҳои капиталистӣ давлати буржуазӣ бо ёрии Сиëсати қарзӣ зиддиятҳои хоси иқтисодиёти капиталистиро сабуктар, яъне бӯҳронҳои давлатиро суст, ннфлятсияро маҳдуд, таносуби баланси пардохтро таъмин …

СИЁСАТИ МОЛИЯВӢ, маҷмӯи чорабиниҳоеро гӯянд, ки давлат барои ғун намудани захираҳои молиявӣ ва тақсиму истифодаи онҳо меандешад. Сиëсати молиявӣ соҳаи муҳими сиёсати ӣқтисодӣ буда, характер, моҳияти иҷтимоӣ ва доираи таъсири он ба инкишофи қувваҳои истеҳсолкунанда ва муносибатҳои истеҳсолии ҷамъият, ба қонунҳои объективии инкишофи иқтисодӣ ва сохти ҷамъиятию сиёсии мамлакатҳо вобаста …

СИЁСАТИ  НАВИ ИҚТИСОДӢ, низ, сиёсатест, ки аз тарафи КПСС ва Давлати Советӣ дар давраи гузариш аз капитализм ба сотсиализм гузаронида шуд. Ин сиёсат бо қарори Съезди 10-уми партия аз баҳори 1921 ба амал бароварда шуд. Аз он сабаб сиёсати нав номида шуд, ки аз сиёсати иқтисодии «коммунизми ҳарбӣ», ки онро …