Теги: Шахсони машҳур

МУХТОРОВ Аҳрор (таваллуд 5.11.1924, шаҳри Ӯротеппа), муаррихи советии тоҷик, доктори илмҳои таърих (1971). Аъзо-корреспондент Академияи Фанҳои Республикаи Советии Сотсиалистии Тоҷикистон  (1978). Аъзои Партияи Коммунистии Иттифоқи Советӣ КПСС аз соли 1952. Баъди хатми мактаби миёна солҳои 1939—41 аввал донишчӯи факултети коргарӣ, баъд институти муаллимии Душанбе. Солҳои 1941—42 муаллими мактаби миёна, 1942—47 …

МУХТОРИИ ҒАЗНАВӢ Ҳаким Баҳоуддин ибни Умар (1081/82, Ғазна —1118/19, ҳамон ҷо), шоир ва донишманди форс-тоҷик. Аввалҳо «Усмон» тахаллус мекард. Мухтории Ғазнавӣ аз илмҳои нуҷум, ҳандаса, риёзиёт, тиб, ҳикмат, ҳадис, фиқҳ, адабиёти араб ва ғайра баҳравар будааст. Ҳарчанд ки бевосита шогирди Масъуди Саъди Салмон набуд, ӯро устоди худ дониста, дар баъзе …

МУХТОРИ ЗУЗАНӢ Абӯҷаъфар Муҳаммад ибни Аҳмад (соли таваллуд ва вафот номаълум), шоири форс-тоҷик. Машҳур бо номҳои «Адиби Зузанӣ» ва «Адиби Мухтор*. Дар асри 11 зиндагӣ кардааст. Соҳиби лақаби «Камолулмулк» гардида буд. Мухтори 3узанӣ дар байни аҳли адаби давраш шӯҳрати зиёде дошт. Муаллифони тазкираҳо, аз ҷумла, Муҳаммади Авфӣ дар «Лубоб-ул-албоб» қайд …

МУХТОР Асқад (таваллуд 23.12.1920, Фарғона), нависандаи советии ӯзбек. Аз оилаи коргар. Аъзои Партияи Коммунистии Иттифоқи Советӣ КПСС аз соли 1954. Соли 1942 факултети филологияи Университети давлатии Осиёи Миёнаро хатм намудааст. Мудири кафедраи адабиёти ӯзбеки Институти давлатии педагогии Андиҷон (1942—45), котиби масъули газетаи «Ёш ленинчӣ» ва «Қизил Узбекистона (1945—48). Котиб (1953) …

МУХЛИСӢ Мулло Муҳаммадсолеҳи Бадахшонӣ (соли таваллуд ва вафот номаълум), шоири тоҷик. Дар асри 16 ва аввали асри 17 умр ба cap бурдааст. Дар Қундузи Бадахшон таваллуд ёфта, барои таҳсили улуми расмии давр ба Бухоро меояд. Мухлисӣ марди фозилу донишманд ва аз илми шеър бохабар буд. Аз ӯ якчанд ғазалу порчаҳои …

МУХЛИС Мулломӯсои Бадахшонӣ (соли таваллуд номаълум — вафот 1891, Бухоро), шоири асри 19 тоҷик. Мухлис дар қарияи Роғи Бадахшон таваллуд ёфта, барои таҳсил ба Бухоро рафтааст. Аз ашъораш бармеояд, ки дар тангдастиву нодорӣ умр ба cap бурдааст. Мухлис аз худ девоне мерос гузоштааст, ки дар он ғазалҳо, мухаммасу мусаддас, қасидаву …

МУХИНА Вера Игнатевна (1.7. 1889, Рига — 6.10.1953, Москва), ҳай-калтароши советӣ, Рассоми Халқии Иттифоқи Республикаҳои Советии Сотсиалистӣ СССР (1943), аъзои ҳақиқии Академияи Рассомии Иттифоқи Республикаҳои Советии Сотсиалистӣ (1947). Дар Москва (1909-12) ва Париж (1912-14) таълим гирифтааст. Асарҳои аввалинаш таҳти таъсири кубизм офарида шудаанд. Баъди ғалабаи Револютсияи Октябр Мухина дар кори …

МУХИН Михаил Митрофанович (таваллуд 8. 11. 1915, стансияи Исилкӯ-ли роҳи оҳани Омск), рассоми театр. Рассоми Халқии Республикаи Советии Сотсиалисти Тоҷикистон (1974), Ҳодими Хизматнишондодаи Санъати Республикаи Советии Сотсиалисти  Тоҷикисон (1957), Аъзои ИР Иттифоқи Республикаҳои Советии Сотсиалистӣ СССР (1975). Баъди хатми Омӯзишгоҳи рассомнии Самарқанд (1935— 41) дар он ҷо ҳамчун муаллим кор …

МУХАЛЛАДИ ГУРГОНӢ Абушариф Аҳмад ибни Алӣ (соли таваллуд ва вафот номаълум), шоири асри 11 форс-тоҷик. Дар «Лубоб-ул-ал боб»-и Авфӣ, «Тарҷумон-ул-балоға»-и Родуёнӣ, «Луғати фурс»-и Асадии Тӯсӣ ва «Чаҳор мақола»-и Низомии Арузии Самарқандӣ доир ба ин шоир маълумоти мухтасаре омада, порчаҳои шеърие аз эҷодиёташ ба таври намуна сабт гардидааст. Оид ба тарҷумаи …

МУФТИИ БУХОРОӢ Абӯабдуллоҳ Муҳаммад ибни Исмоил (810, Бухоро — 870, наздикии Самарқанд), фақеҳ ва илоҳиётшиноси тоҷик, аввалин ҷомеъ ва танзимкунандаи ҳадисҳо, мусаннифи маҷмӯаи «Ал-ҷомеъ-ус-саҳеҳ* («Ас-саҳеҳ»). Дар ҷавониаш ба Макка сафар карда, ба ҷамъоварии ҳадисҳо машғул шуд, баъд бо мақсади ҷамъ овардани ҳадисҳо ба мамлакатҳои араб, Эрон ва Осиёи Миёна сафар …