Теги: шоир

ХАЙЁМ Ғиёсуддин Абдулфатҳ Умар Ибни Иброҳим, Xайёми Нишопурӣ, Умар ал-Хайёмӣ (18. 5. 1048, Нишопур—4. 12. 1131, ҳамон ҷо), шоир, файласуф, риёзидон ва ҳайъатшиноси форс-тоҷик; ба тиб, назарияи мусиқӣ ва илми ҷуғрофия низ шуғл дошт. Эҳтимолан аз оилаи косиб (хаймадӯз). Ба қавли Ёраҳмад Ҳусайни Рошидии Табрезӣ — муаллифи маҷмуаи «Тарабхона» Xайём …

ХАЛИЛИ БУХОРОӢ Мирак Амириброҳим (соли таваллуд ва вафот номаълум), шоири тоҷик (асри 17). Мувофиқи маълумоти Музоки-р-ул- асуоб» дар мадраса таҳсил кард ва аз ғояти камоли ақлу дониш аз ҳамсолони худ пеш рафта, баробари таҳсил ба тадриси толибилмон низ шуғл дошт. Халили Бухороӣ дар сурудани муаммо, инчунин шарҳу тафсири «Шабистон»-и Фаттоҳии …

ХАББОЗИИ НИШОПУРӢ (соли таваллуд номаълум — вафот 953), шоири форс-тоҷик. Аз ҳамасрони Рудакӣ. Дар сарчашмаҳои адабию таърихӣ оид ба Xаббозии Нишопурӣ ишораҳои мухтасаре ба назар мерасанд. Ба қавли Авфӣ Xаббозии Нишопурӣ шоири фозилу ҳунарманд буда, шеърро ниҳоят равону содда месурудааст. Аз «Хаббозӣ» тахаллус карданаш бармеояд, ки бо касби хаббозӣ — …

ФУТУҲИИ МАРВАЗӢ Асируддини Шарафулудабо (соли таваллуд ва вафот номаълум), шоири форс-тоҷик (асри 12). Маълумоти ибтидоиро дар зодгоҳаш — Марв гирифта, дар қамон ҷо илмҳои замонашро аз худ карда, камол ёфтааст. Футуҳии Марвазӣ соҳибдевон будааст, вале девони ӯ то замони мо нарасидааст. Дар эҷодиёти . Футуҳии Марвазӣ ғазалу қитъа мавқеи асосӣ …

ФУРӮҒӢ Мирзо Аббоси Басгомӣ (1798, Бастом—1857), шоири эронӣ. Дар шаҳрҳои Теҳрон, Машҳад ва Кирмон зистааст. Фуруғӣ шоири ғазалсарост. «Мискин» тахаллус дошта, дар пайравии Саъдӣ ва Ҳофиз ғазалҳои ошиқона сурудааст. Солҳои охири ҳаёташ ба ашъору осори орифони номӣ Боязиди Бастомӣ ва Мансури Ҳаллоҷ рӯ овард ва ғазалиёташ бештар мазмуни ирфонӣ гирифтанд. …

ФУРҚАТ (тахаллус ном ва фамилия Зокирҷон Холмуҳаммадов; 1859, Қуқанд—1909, Ётжанд), шоир, мутафаккир ва публисисти ӯзбек. Дар мадрасаи Қӯқанд таҳсил намуда, забонҳои арабию форсӣ, назми классикии Шарқро омӯхтааст. Соли1889 ба Тошкент рафта, бо тахаллус «Фарҳат» шеър гуфтааст. Соли 1894 ба мамлакатҳои Осиёи Ҷанубӣ, нимҷазираи Балкан ва Ҳиндустон сафар кард ва оқибат …

ФУРСАТИ ШЕРОЗӢ Сайид Мирзо Муҳаммад Насири Ҳусайнӣ, машҳур ба унвони Мирзо Оқо ва лақаби Фурсатуддавла (1854/55, Шероз—1921, ҳамон ҷо), шоир ва адиби эронӣ. Аҷдодаш аҳли завқу адаб ва аз ҳунармандону табибони машҳури Шероз буданд. Фурсати Шерозӣ ба шеъргӯӣ аз ҷавонӣ сар кард. Дар ин ҷода устодонаш Шайх Муфид ва падараш …

ФУЗУЛӢ Муҳаммад Сулаймон (1498, ноҳияи Карбалои Ироқ— 1556), шоир ва мутафаккири Озарбойҷон. Асарҳояш ба забонҳои туркӣ (озарбойҷонӣ), форсӣ ва арабӣ таълиф шудаанд. Фузулӣ дар назди падараш савод бароварда, таҳсилро дар мадрасаи Бағдод давом дод. Чанд сол дар мадрасаи Бағдод мударрис буд. Фузулӣ дар забонҳои форсӣ, туркӣ ва арабӣ се девони …

ФОХИРИ РОЗӢ Абӯмафохири Мунҷиқ (соли таваллуд ва вафот номаълум), шоири форс-тоҷик (асри 12). Дар Рай зиндагӣ ва эҷод кардааст. Шеърҳои Фохири Розӣ кам мондаанд. Аз ашъори у 13 байт дар «Маҷмаъ-ул- фусаҳо»-и Ризоқулихони Ҳидоят ва 3 қитъа дар «Ҳафт иқлим»-и Амин Аҳмади Розӣ зикр шудааст. Намунаи ашъори ӯ: Боли мурассаъ …

ФОРИҒИ ҲИСОРӢ (соли таваллуд ва вафот номаълум), шоири тоҷик (охири асри 18 ва нимаи аввали асри 19). Аслу насаби Фориғи Ҳисорӣ маълум нест. Айёми ҷавонӣ ва таҳсили ибтидоияш дар яке аз деҳаҳои Ҳисор гузаштааст. Сипас, барои таҳсил ба Марғелон рафтааст. Баъд ба Ҳисор баргашта, дар ҳамин ҷо вафот кардааст. Девони …