Маълумоти охирин

Хабарҳои охирин

Ҳарфи Ю

u

Ю (ю), ҳарфи сивудуюми алифбои ҳозраи тоҷикист; аз алифбои руси гирифта шуда (1940), 1) дар мавқеи баъд аз садонок, баъд аз аломатҳои сакта (ъ) ва ҷудоӣ (ь), инчунин канкаҳои иқтибосӣ, овози у-и йотбарсар-йу (табоюн, ҳумоюн, маъюс, афъюн, юрист ва ғ.), 2) дар калимаҳои иқтнбосии дигар баъд аз овози ҳамсадои нарм …

Муфассал »

АБУЛҚОСИМИ БАРМАКӢ

АБУЛҚОСИМИ БАРМАКӢ (соли таваллуд номаълум – қатлаш соли 998, Бухо­ро), вазири амир Мансур ибни Нӯҳи Сомонӣ. Аз Оли Бармакиён. Абулқосими Бармакӣ пас аз азли вазир Барғашй дар соли 388 қамарӣ (998 милод) бар маснади вазорат нишаст.  Абулқосими Бармакӣ вазири кордону фозиле буд ва дар пардохти муҷиботи дарбориёни амир Мансур сахттирӣ …

Муфассал »

ЭҶОДИЁТ

book-1

ЭҶОДИЁТ (аз ар. — ба вуҷуд овардан), фаъолиятеро гуянд, ки зимни он як чихи сифатан наву бесобиқа ва аз ҷиҳати ҷамъиятию таърихӣ беҳамто ба вуҷуд меояд. Э. барои инсон хос аст, зеро он бе субъекти фаъолият вуҷуд дошта наметавонад. Дар табиат ҷараёни инкишоф мавҷуд аст, вале он аз Э. фарқ …

Муфассал »

ЭҶОДИЁТИ ДАҲОНАКИИ ХАЛҚ

folklor

ЭҶОДИЁТИ ДАҲОНАКИИ ХАЛҚ, эҷодиёти бадеии ягон халқ, ки аз тарафи омма гуфта ё capоида мешавад; маҷмуи навъҳо ва шаклҳои он дар илм эҷодиёти бадеии халқ, назми халқӣ, назми шифоҳӣ, шеърҳои халқӣ ва фольклор (англ, folklore — ҳикмати халқ) низ ном гирифтааст. Қадимтарин навъҳои Э. д. х. дар ҷараёни ташаккули нутқи …

Муфассал »

«ЭҲЁ-УТ-ТИБ»

 «ЭҲЁ-УТ-ТИБ» «Эҳё-ут-тибби Субҳонӣ», асарест оид ба масъалаҳои тибби амалӣ ва шинохтану истифодаи навъҳои дору; Субҳонқулӣ Муҳаммад ба тоҷикӣ таълиф намудааст. «Э.» аз муқаддима ва ҳашт боб (ҳар боб аз чор фасл) иборат аст. Муқаддима оид ба ҳадди тиб ва мавзуи он, доир ба аркон (чор модда, яъне хок, об, ҳаво, …

Муфассал »