Таджикистан – Энциклопедия на таджикском языке КИТОБАМ

ФАРҲОД «яке аз персонажҳои қиссаву достонҳо ва ривоятҳои эҷодиёти даҳанакӣ ва адабиёти хаттии форс-тоҷик ва халқҳои дигари Шарқ мебошад. Номи Фарҳоди кӯҳкан, ошиқи малика Ширин ва рақиби Хусрав — подшоҳи сосонӣ аввалин бор дар «Тарҷумаи Таърихи Табарӣ»-и Балъамӣ (асри 10), «Рисолаи сония»-и сайёҳи араб Абӯдулаф (асри 11), «Муҷмал-ут-таворих вал-қиссас»-и муаллифи …

ФАРҲАТ (тахаллус; фамилия ва номаш Ҳасанов Муҳиддин; 7. 8. 1924, Хуҷанд —30. 5. 1984, Душанбе), шоири советии тоҷик. Аз оилаи деҳқон. Аъзои КПСС аз соли 1948. Иштирокчии Ҷанги Бузурги Ватанӣ (1941 —45). Институти давлатии педагогии Ленинободро хатм кардааст (1948). Солҳои 1953—54 мудири шӯъбаи адабиёт ва санъати газетаи «Тоҷикистони Сурх» (ҳоло …

ФАРҲАНГҲОИ «ШОҲНОМА», фарҳангҳои тафсири ва дузабона, ки дар баъзеи онҳо тамоми калимаҳои «Шоҳнома», дар баъзеашон қисме аз онҳо (интихобан) шарҳу тафсир ва тарҷума шудаанд. Муҳимтарин фарҳангҳои махсуси «Шоҳнома» инҳоянд: 1) «Фарҳанги этимологии форсӣ-лотинӣ»-и Й. А. Вуллерс (Vullers J. А., Lexicon Реrsico-Latinum Еtimologicum… t. 1—II, Воnnае аd Rhenum, 1855—1864; ба забони …

«ФАРҲАНГНОМА» фарҳанги тафсирист, ки Ҳусайни Вафои дар асри 16 таълиф кардааст. Аз муқаддима ва 25 боб иборат буда, 451 фасл ва 2425 луғатро дар бар мегирад. Тартиби луғат алифбоист. Дар шарҳи луғат барои тасдиқи фикр аз эҷодиёти Рӯдакӣ, Фирдавсӣ, Хусрави Деҳлавӣ, Ҳасани Деҳлавӣ, Ҳофиз, Салмони Соваҷӣ, Ҷомӣ ва дигар, инчунин …

«ФАРХАНГИ ҶАҲОНГИРӢ» фарҳанги тафсирист, ки Мир Ҷамолуддини Ҳусейни Инҷуи Шерозӣ соли 1608 таълиф кардааст. Муаллиф аз фарҳангҳои пешина истифода бурда, бештар аз 7 ҳазора калимаро шарҳ медиҳад. Луғат мувофиқи ахбори муаллиф аз рӯи ҳарфи дуюми калимаҳо тартиб ёфтааст: Тартиби китоби ман чунин аст: Абёти луғотро ту донӣ, Аз фасл бигир …