Таджикистан – Энциклопедия на таджикском языке КИТОБАМ

МУҲАММАДСОЛЕҲИ ИСФАҲОНӢ (соли таваллуд ва вафоташ но­маълум), хушнависи асри 17 форс. Па­дараш Мирзо Абутуроб хушнависи номдор ва шогирди Миримоди Ҳиравӣ буд. Муҳаммадсолеҳи Исфаҳонӣ ба Ҳиндустон ва Осиёи Хурд сафар кардааст. Дар бораи ҳаё­ти ӯ дар ягон сарчашма маълумоти мукаммал оварда нашудааст. Танҳо баъзе саҳифаҳои зиндагиаш дар тазкираи ӯ роҷеъ ба …

МУҲАММАДСОДИҚ  (таваллуд тақрибан 1547/50, Самарқанд — соли вафоташ номаълум), шоир ва тазкиранависи тоҷик. Аз оилаи ҳалвогар. Дар зодгоҳаш таҳсили илм намудааст. Доир ба ҳаёт ва эҷодиёти ӯ маълумоти каме дастрас аст. Муҳаммадсодиқ ба шаҳру деҳоти Мовароуннаҳр сафар карда, бо аҳли илму адаб ҳамсӯҳбат шудааст. Пас аз сафар, бино ба гуфтаи …

МУҲАММАДСАИДИ КОТИБ  (соли таваллуд ва вафоташ номаълум), хаттоти асри 10 форс-тоҷик. Дар сарчашмаҳо роҷеъ ба ҳаёт ва фаъолияти ӯ маълумоти кофӣ дида нашуд. Муҳаммадсаиди Котиб дар Бухоро дар китобхонаи султон Абдулазизхони II хаттотӣ мекарда­аст. Аз намунаи китобати ӯ як нусха «Равзат- ус-сафо»- и Мирхонд бо­қӣ мондааст. А. Нуров.

МУҲАММАДРИЗОИ ҲИРАВИИ ХУРОСОНӢ      (соли таваллудаш номаълум, Ҳирот —1942, ҳамон ҷо), хушнавис ва музаддиби муосир. Дар Мадраса таҳсил карда сипас ба Машҳад рафт, ба таълими толибилмон пардохта, бо номи Шайхи Хуросонӣ машҳур гардид. Ҳангоми бозгашт ба Ҳирот ба Шайхи Тӯсӣ маъруф гашт. Дар хушнависӣ маҳорати комил дошта, настаълиқ , сулс, кӯфиро …

МУҲАММАДРАҲИМХОНИ II — (1844—1910), хони Хева (1663—1910), шоир ва оҳангсоз. Дар аҳди Муҳаммадраҳимхони II ҷангҳои байниҳамдигарии феодалҳо авҷ мегирад, бори андозҳои гуногун зиёд мешавад, маҷбуриятҳои меҳнатӣ меафзоянд. Ҷангҳои дохилӣ хоҷагии халқ шаҳру деҳотро хароб мекарданд. Дар натиҷа хонии Хева суст мешавад. Соли 1873 Россияи подшодӣ хонии Хеваро забт карда, Муҳаммадраҳимхони …