Таджикистан – Энциклопедия на таджикском языке КИТОБАМ

САҲРОИ КАБИР биёбонеет дар Африкаи Шимолӣ, калонтарин биёбони тропикии кураи замин (қариб 1/4 ҳиссаи қитъаи Африкаро ишғол мекунад). Дар ҳудуди ноҳияҳои ҷазираи Марокаш, Тунис, қисми зиёди Алҷазоир, Мавритания, Республикаи Мисри Араб, Либия, ноҳияҳои шимоли Мали, Нигерия, Чад ва Судон воқеъ гардидааст. Биёбон аз Ғарб ба Шарқ 5700 км, аз Шимол …

САҚР, номи дигари шоҳин.

САҚҚО, машкоб, касе, ки бо машк об мекашад. Дар гузашта, аз сабаби душвор будани таъминоти об дар шаҳрҳои калони Осиёи Миёна (Бухоро, Самарқанд, Тошкент, Хуҷанд, Хӯқанд ва ғайра), Эрон ва Афғонистон одамони алоҳида барои аҳолӣ оби нӯшокӣ мекашониданд, ки онҳоро Саққо ё машкоб меномиданд. Саққо бо машк ё кӯза аз …

САҲАК (арабӣ— бӯи моҳӣ ва гӯшт), дар тибби қадим истилоҳест, ки бадбӯ шудани арақи баданро ифода мекунад.

САҚОФӢ Исо ибни Умар (соли таваллудаш номаълум — вафоташ 766), забоншиноси араб, асосгузори мактаби грамматики (наҳвшиносӣ)-и Басра. Аз аҳли қабилаи Банӣ Сақаф (тахаллусаш аз номи ҳамин қабила аст). Осори Сақофӣ то замони мо боқӣ намондааст. Аз ишороти шогирдонаш Халил ибни Аҳмад, Сибавайҳ бармеояд, ки Сақофӣ муаллифи ду асар: 1) «Ал-Ҷомеъ» …