Таджикистан – Энциклопедия на таджикском языке КИТОБАМ

ШИЛЛЕР (Schiller) Фердинанд Каннинг Скотт (16. 8. 1864, наздикии Альтоны—6. 8. 1937, Лос-Анжелес), файласуфи идеалисти англис, намояндаи прагматизм. Ш. худоро қувваи ҳаракатдиҳандаи инкишоф медонад. У идеализми прагматикии худро дар руҳи персонализм ва волюнтаризм шарҳ додааст. Дар доираҳои иҷтимоию сиёсӣ Ш. мавқеи зиддикоммунистӣ ишғол намуда, ба фашизм ҳусни таваҷҷуҳ зоҳир намудааст.

ШИЛЛЕР (Schiller) Иоҳанн Фридрих (10. 11. 1759, Марбахи Некар — 9. 5. 1805, Веймар), шоир ва драматурги немис, назариётчии санъати Маорифпарварӣ, баробари Г. Э. Лессинг ва И. В. Гёте асосгузори адабиёти классикии немис аст. Рӯҳи исён ва озодихоҳӣ, ҳифзи қадру манзалати инсон, нафрат доштан ба тартиботи феодалӣ хусусияти драмаҳои дар …

ШИКОЯТ, дар СССР муроҷиати гражданин (ё гуруҳи гражданҳо) ба органҳои давлатӣ ё ташкилотҳои ҷамъиятӣ дар бораи вайрон карда шудани ҳудуд ё манфиатҳои қонунии шахс ё коллективҳои меҳнатиро номанд. Он ба тариқи кассационӣ (ниг. Кассация) аз болои ҳукм ва ҳалномаҳои судӣ, ки ба ҳукми қонун надаромадаанд, дода мешавад.

ШИКОР, сайд, сайди ҳайвоноти ваҳшӣ ва паррандаҳоро гӯянд. Яке аз қадимтарин соҳаҳои фаъолияти истеҳсолии инсон аст. ш. дар ибтидо (давраи аввали палеолит) хусусияти колективӣ дошт. Санг, табари сангин, гурз, найза, дертар корд, тӯр ва ғ. олоти Ш. буданд. Дар давраи мезолит ихтироъ шудани тиру камон барои инкишофи Ш. такони бузурге …

ШИКАСТАБАНДӢ, як усули табобати устухони шикаста (қабурға, по, даст ва ғ.) ва иллати бандҳост. Барои Ш. гипс ё шинаҳоро истифода мебаранд. Ниг. низ Травматология.