Теги: Геология

МИНТАҚАҲОИ РАДИАЦИОНИИ ЗАМИН, қисмҳои дохилии магнито­сфераи Заминро гӯянд, ки дар онҳо майдони магнитии Замин зарраҳои заряднок (протонҳо, электронҳо, альфа-зарраҳо)-и энергияи кинетикиашон аз даҳҳо каВ то садҳо М.В.-ро нигоҳ медорад. (Дар ҳавзаҳои гуногуни Минтақаҳои радиоакционии Замин энергияи зарраҳо гуногунанд. Ниг. Замин.) Конфигурация (ҷойгиршавӣ)-и махсуси хатҳои қуввагии майдони геомагнитӣ барои зарраҳои заряднок …

МАГНЕТИЗМИ ЗАМИН, геомагнетизм, майдони магнитии Замин ва фазоӣ наздизаминии Кайҳон; фасли геофизика, ки тақсимоти майдони геомагнитиро дар фазо ва тағйирёбии онро вобаста ба вақт, инчунин процессҳои геофизикии дар Замин ва қабатҳои болои атмосфера бавуҷудояндаро ки бо майдони геомагнитӣ алоқаманданд, меомӯзад. Майдони геомагнитиро дар ҳар нуқтаи фазо бо вектора шиддатнокӣ Т …

МАГНЕТИЗМ (аз юн. magnelis —магнит), маҷмӯи ҳодисаҳое, ки дар масштабҳои макроскопӣ ҳамчун таъсири мутақобили байни ҷараёнҳои электрӣ, байни ҷараёнҳову магнитҳо (ҷисмҳое, ки моменти магнитӣ доранд) ва байки магнитҳо зоҳир мешаванд. Ин таъсири мутақобил ба воситаи майдони магнитӣ ба амал меояд. Ҳамаи моддаҳо то дараҷае ба хосиятҳои магнитӣ соҳибанд (ниг. Магнетик), …

МАНТИЯИ ЗАМИН, табақаест байни қишр ва ядрои Замин 83% ҳаҷм (ғайр аз атмосфера) ва 67% массаи Заминро фаро мегирад. Бино бар ақидаҳои мавҷуда Мантияи Замин, аз ҳамон элементҳои химиявӣ иборат аст, ки онҳо ҳангоми пайдоиши Замин дар ҳолати сахт буданд ё ба таркиби пайвастҳои сахти химиявӣ дохил мешуданд (аз қабили …

ЛЙТИЙ (лот. Libhium), Li, элементи химиявии гурӯҳи I система» даврии Менделеев; рақами ат. 3, массаи ат. 6,941, металлы ишқорӣ. Соли 1817 химики швед А. Арфведсон кашф кардааст. Литийи табиӣ аз 2 изотопи собит Li (7,42%) ва 7Li (92,58%) иборат аст. Литий металли сабук, нарм, ёзанда, рангаш сафеди нуқратоб, гуд. 180,5° …

ЛИМОНИТ (нем. limonit, аз юн. leimon — марғзор; ҷои нам), номи умумии агрегатҳои минералии табиии аморфӣ ё ниҳонкристаллӣ (микрокристаллӣ), ки аз омехтаи гидрооксидҳои оҳани севалента (гётит, гидрогётит, гидрогематит, лепидокрокит, турьит) иборатанд. Таркиби химиявии Лимонит. HFeOa пН20 (п-то 4). Одатан агрегатҳои коллоидӣ, шушамонанд, хокамонанд ҳосил менамояд. Рангаш бӯр, сиёҳ ва зарди …

Пелит (аз юнонӣ ре1бз — гил), ҷинси гилӣ. номи муштараки ҷинсҳои таҳшинист, ки таркиб ва пайдоишашон ҳархела буда, аз заррачаҳои 0,01—0,005 милиметр ва хурдтар иборатанд. Ба гурӯҳи Пелит аргиллит ва гилҳои гу­ногун дохил мешаванд.

Пёйве Александр Волдемарович (таваллудаш  9. 2. 1909, деҳаи Сементсево, ҳозира райони Торопетски вилояти Калинин), геологи советйӣ акад. АФ СССР  (1964; аъзо-корр.  1956). Доктори  илмҳои геология  ва минералогия (1946).         Аъзои КПСС аз соли 1953. Институти иктишофи геологии Москваро хатм кардааст (1930). Солҳои 1929 —1935 дар Институти илмии оид ба нуриҳои минералӣ …

Пегматит (аз юн. реgmatos —мустаҳкам васлшуда), ҷинси фишондаи бештар калондонаест, ки дар байни ҷинсҳои кӯҳӣ дар шакли раг, дайка, линза ва дигар ҷисмҳо ҷойгир шудааст. Тӯли ин ҷисмҳо ба чандин км ва ғафсиашон ба чандсад м мерасад. Пегматит дар марҳилаи охирини ташаккули массивҳои интрузивӣ кристалл мебандад. Минералҳои асосии Пегматит аз …

Патологияи географӣ, яке аа соҳадои тиб аст, ки қонунияти дар минтақаи гуногуни географӣ ба ву­ҷуд омадан, паҳн шудан ва ҷараён гирифтани бемориҳоро вобаста ба таъсири омилҳои табиӣ ва иҷтимоию иқтисодии мардум меомӯзад Истилоҳи Патологияи географиро олими немис А. Хирш соли 1858 ҷорӣ кардааст. Дар СССР Патологияи географӣ бо номҳои патологияи- …