Теги: Шахсони машҳур

МИРОНОВ Филипп Кузьмич (26. 10. 1872, ҳозира ш. Серафимовичи вилояти Волгоград —2. 4. 1921) арбоби Ҳарбии советӣ. Аз оилаи казаки Дон. Аъзои Партияи Коммунистӣ аз соли 1920. Омӯзишгоҳи юнкерии казакҳои Новочеркасскро (1898) хатм карда, дар Ҷанги русу япони солҳои 1904—05 иштирок намудааст. Соли 1906 ба ҳаракати революционии казакҳо ҳамроҳ шуд, …

МИРОЛИМОВА Хосият (таваллуд (914, деҳаи Ғозиёни Хуҷанд), пахткор Қаҳрамони Меҳнати Социалистӣ (1947), Устоди пахтаи РСС Тоҷикистон (1957). Аъзои КПСС аз соли 1944. Солҳои 1933 — 34 колхозчӣ, 1934—40 сардори звено ва раиси колхози «Ком­мунизм» (собик; колхози ба номи И. В. Сталин)-и райони Вахш (собиқ райони Октябрь), 1940— 47 сардори бригада, …

МИРНЫЙ Панас (тахаллус, ном ва фамилия— Рудченко Афанасий Яков­левич; 13. 5. 1849, Миргород — 28. 1. 1920, Полтава), нависандаи украин. Аз оилаи амалдори хурд. Соли 1862 Омӯзишгоҳи уездии Гадячскро хатм намуд. Аз соли 1872 асарҳои аввалинаш (шеъри «Украина», ҳикояи «Шайтон гумроҳ кард») чоп шудаанд. Азбаски асарҳояш характери танқидӣ доштанд, маҷбур …

МИРМУҲАММАДЗАМОНИ ТАНКОБУНИИ ДАЙЛАМӢ Табиб Мӯъмин (соли таваллуд ва вафот номаълум), олими тиб (асри 17, дар Исфаҳон, Шероз, Ҳамадон таҳсили илм ва эҷод намудааст. Мис­ли падару бобояш табиби дарбори сафавиён буд. Мирзомуҳаммадзамони Танкобунии Дайламӣ муаллифи чандин асарҳои тиббӣ ва фармакологӣ мебошад. Дар соҳаи набототшиносӣ низ саҳми босазое дорад. Аз асарҳои Мирзомуҳаммадзамони  …

МИРМУҲАММАДВАФОИ КАРМИНАГӢ (соли таваллуд ва вафот номаълум), муаррихи асри 18 тоҷик. Оид ба тарҷумаи ҳол ва фаъо­лияти эҷодии Мирзомуҳаммадвафои Карминагӣ маълумоти кофӣ нест. Танҳо ҳаминаш маълум, ки ӯ дар баъзе асарҳои таърихӣ бо номи Қозӣ Муҳаммадвафои Карминагӣ машҳур буда, солҳои 1745—59 асари таърихии худ «Тӯҳфаи хонӣ» 8 «Таърихи Раҳимхонӣ»-ро навишта, …

МИРМУҲАММАДАМИНИ БУХОРОӢ (соли таваллуд ва вафот номаълум), муаррихи асри 17 то­ҷик. Дар Бухоро зиндагӣ карда, баъдтар бо омӯзиши таърихи Осиёи Миёна машғул гардид. Муҳаммадамини Бухороӣ бо амри Убайдуллоҳхон (1702—11) таърихи ҳокимиятт хонро ба забони тоҷикӣ таҳти унвони «Убайдуллоҳнома ё худ «Таърихи Убайдуллохон» навишт. Бақияи ҷараёни зиндагӣ ва фаъолияташ маълум нест. …

МИРМАҲДАМИ ҲИСОРӢ (соли таваллуд ва вафот номаълум), шоири асри 16 тоҷик. Яке аз шахсони бонуфузи Ҳисор буд. Дар шеър шогирди Қудсии Ҳисорӣ буда, ҳамчун шоири тавоно дар сурудани ғазал шӯҳрат доштааст. Ашъораш ба тав­ри пароканда дар маъхазҳои адабӣ ба назар мерасанд.

МИРМАЪСУМИ КОШӢ (соли таваллуд ва вафот номаълум), шоири охири асри 16 ва нимаи аввали асри 17 тоҷик. Бо тахаллусҳои «Маъсум» ва «Бегам» шеър гуфтааст. Чанде дар Ҳирот зиндагӣ карда, сипас ба Ҳиндустон рафта, дар Бангола умр ба cap бурдааст. Аз Мирмаъсуми Кошӣ девоне боқӣ мондааст, ки маснавӣ, ғазалиёту қасоид, қитъаот …

МИРМАХТУМИ МАДАНӢ (соли таваллуд номаълум — вафот 1426 б 1457), шоири асри 15 форс-тоҷик. Гузаштагони Мирмахтуми Маданӣ аз шаҳри Мадина ба Хуросон омада, сокини шаҳри Нишопур шудаанд ва шоир дар ҳамон ҷо ба дуньё омадааст, аз ин рӯ, нисбати «Нишопурӣ» низ дорад. Дар тазкираву манбаъҳои адабӣ Мирмахтуми Маданиро ҳамчун як …

МИРИМОД Ҳасани Сайфӣ (1555, Қазвин — 1616, Исфаҳон), хат­тоти форс-тоҷик. Дар настаълиқу маҳорати том доштааст. Бисьёре аз асарҳои китобаткардаи Миримод: «Хамса»-и Низомии Ганҷавӣ (Китобхонаи Институти шарқшиносии Тошкент), «Гулистон»-и Саъдии Шерозӣ (Китобхонаи давлатии Теҳрон), «Хамса»-и Хусрави Деҳлавӣ ва «Девон»-и Ҳо­физи Шерозӣ (ҳар ду дар захираи дастнависҳои шарқии АФ РСС Тоҷикистон ) …