Теги: Шахсони машҳур

О’ Кейси (O’ Casey) Шон (30. 3. 1880, Дублин —18. 9. 1964, Торки, Девоншир), нависандаи ирландӣ. коммунист. Аз оилаи камбағали протестантӣ. Дар трилогияи драмавии «Сояи тирандоз* (1925), «Юно­на ва товус» (1925), «Омоч ва ситораҳо» (1926) аз ҳаракати миллии озодихоҳии солҳои 10—20-и асри 20 нақл кардааст. Дар драмаи қаҳрамонии «Ситора сурх …

Ойунский Платон Алексеевич (И. И. 1893 — 31. 10. 1939), нависандаи советии ёқут, ходими ҷамъиятӣ, асосгузори адабиёти советии ёқут. Дар улуси Татин (ҳозира pайони Алек­сеевск) дар оилаи деҳқон таваллуд шудааст. Аъзои КПСС аз соли 1918. Аз аввали соли 1917 аъзои махфили сотсиал-демократҳо буд. Аз оғози Револютсияи феврали 1917 ба муборизаи …

Ойстрах Давид Фёдорович (30. 9. 1908, Одесса — 24. 10. 1974, Амс­тердам, дар Москва дафн шудааст), скрипканавози со­ветӣ, Артисти Халқии СССР (1953). Аъзои КПСС аз соли 1942. Институти драмаю мусиқии Одессаро хатм намудааст (1926). Аз соли 1934 дар Консерваторияи Москва дарс медод, (аз 1939 профессор, аз 1950 мудири кафедраи скрипка). …

Оймирзоев Ҷолмирзо Мирзоалӣ (таваллуд 1910), шоир ва драматурги со­ветии қарақалпоқ, Ходими Хизматнишондодаи Санъати Республикаи Советии Сотсиалистии Ӯзбекистон Аъзои КПСС аз соли 1946. Соли 1956 Курси олии адабии Институти адабиёти ба номи М. Горкийро хатм намуд. Асарҳояш аз соли 1927 нашр меша­ванд. Аввалин китобаш — «Шеърҳо» соли 1935 ба табъ расид. …

Ойбек (тахаллус; ном ва фамилия Мӯсо Тошмуҳаммадов; 10. 1. 1905, Тошкент — 1. 7. 1968, ҳамон ҷо), нависандаи советики ӯзбек. Нависандаи Халқии Ӯзбекистон (1965), Академики Академияи Фанҳои РСС Ӯзбекистон (1943). Аз оилам бофанда. Университети Осиёи Миёнаро хатм намудааст (1930). Аввалин маҷмӯаи шеърҳояш—«Эҳсос» (1926). Маҷмӯаи шеърҳои «Машъал» (1932), достонҳои «Қасос» (1932), …

Оишаи Самарқандӣ (соли таваллуд ва вафот номаълум), шоираи форс-тоҷик. Замони зиндагии Оишаи Самарқандӣ маълум нест. Сарчашмаҳои адабӣ аз ҷумла муаллифони «Ал-мӯъҷам» Шамси Қайси Розӣ, «Оташкада»—Лутфалибеки Озар ва устод Айнӣ дар «Намунаи адабиёти тоҷик» номи Оишаро зикр карда, чанд намуна овардаанд ва ба ашъораш баҳои баланд додаанд. Аз шеърҳои ӯ мик­дори …

Оишаи Афғон бинти Яъқуб (соли таваллуд номаълум — вафот 1700), шоираи афғон. Зодгоҳаш Кобул. Оишаи Афғон илмҳои замонаш сарфу наҳв, маонию баён ва таҷвиду адабиётро ба хубӣ омӯхта, дар 20-солагӣ ба шеъргӯӣ шурӯъ кардааст. Ӯ дар аввали ҳаёт зани хушсухану зиндадил буда, вале пас аз кушта шудани писари ягонаи 25-солааш …

«Оини Акбарӣ» асари энсиклопеди, таълифи Абулфазл ибни Муборак Алломӣ (вафот соли 1602), олим, таърихнавис ва вазири Акбаршоҳ (1556—1605). «Оини Акбарӣ» ҷилди сеюми таркибии «Акбарнома»-и ҳамон муаллиф ба шумор меравад. Ҷилдҳои якум ва дуюми «Акбарнома» ба таърихи салтанати Акбар то соли 47-уми ҳукмронии он бахшида шудаанд. Ҷилди сеюми ин асар аз …

Озодвори Чангӣ (562, Истахр — 625, ҳамон ҷо), мутриба, мусиқидони машҳури форс- тоҷик. Чанд муддат дар дарбори Хусрави Парвиз хизмат карда, дастаи занону духтарони санъаткорро сарварӣ менамуд. Озодвори Чангӣ асосан дар чангнавозӣ шӯҳрат пайдо карда, аз аввалин занони санъаткори касбӣ ба шумор мерафт. Бо ташаббуси ӯ дар аҳди Сосониён дастаи занону …

Озод Мирғуломалихон (1705, қасабаи Балгироми Ҳиндустон — 1785), тазкиранавис ва шоири форсизабони Ҳиндустон. Дар назди уламову фузалои Ҳиндустон таҳсил кардааст. Илми адабиёт ва таърихро аз олими маъруфи замонаш Абдулҷалили Балгироми омӯхтааст. Озод пас аз таҳсили Мадраса тақрибан дар 34-солагӣ ҳамчун донишманди замон шӯҳрат меёбад. Ӯ бисёр шаҳрҳои Ҳиндустону Эрон ва …