Теги: Шахсони машҳур

ХУҶАМЁРОВ Маҳмадёр (тав. 5. 10. 1930, деҳаи Рошорви pаёни Бартанг, ҳозира pаёни Рўшони ВАБК), ҳофиз, оҳангсоз ва актёри советии тоҷик. Ҳофизи Халқии РСС Тоҷикистон (1964). Аз с. 1947 роҳбари дастаи ҳаваскорони санъати pаёни Бартанг. Аз с. 1950 ҳофиз ва актёри Театри мазҳакаи мусиқии ш. Хоруғ. Репертуари Xуҷамёров аз сурудҳои халқҳои …

ХУҶАСТАИ САРАХСӢ  (с.тавваллуд, вафот номаълум), шоири форс-тоҷик (а.10). Дар фарҳангҳои қадим, мас., «Луғати фурс» аз осори ӯ байтҳои пароканда оварда шудаанд. Аз абёти боқимондааш бармеояд, ки ӯ ба масъалаҳои панду ахлоқ, меҳнат, тавсифи май ва ғ. таваҷҷӯҳ доштааст; Боз кушой, эй нигор, чашм ба ибрат, То-т мекӯбад фалак ба гунаи …

ХУҶАНДӢ Бурҳонуддин Абумуҳаммад Иброҳим ибни Ҷалолуддин Аҳмад (1377, Мадина—1447, ҳамон ҷо), шоир ва олими тоҷик. Ба забони арабӣ эҷод кардааст. Аз ӯ девони ашъор, муншаот ва якчанд рисола боқист. Xуҷандӣ ҳамчунин ба «Ҳадиси арбаин»-и Имом Нақавӣ шарҳ навиштааст, ки хеле шӯҳрат дорад. Осори ӯ дар китобхонаҳои Эрон, Туркия ва диг. кишварҳо …

ХУШҲОЛХОНИ ХАТТАК  Хушҳолхон (18. 6. 1613, Акора—1689 ё 1691), нависандаи афғон, пешвои қабилаи хаттак. Аз с. 1641 ҳукмрони хонии Хаттаки Акора (ки он тобеи давлати Темуриёни Ҳинд буд). С-ҳои 1672—75 ҳамроҳи пешвоёни қабилаи африда ба муқобили Темуриёни Ҳинд шӯриш бардошт; пас аз шикасти шӯриш ҳам ӯ муборизаро ба муқобили онон …

ХУШМУҲАММАДОВ Маҷид Раҳи­мович (тав. 15. 4. 1912, Самарқанд), рассоми советии тоҷик. Ходими Хизматнишондодаи Санъати РСС Тоҷикистон (1945). Аъзои КПСС аз с. 1940. Xушмуҳаммадов яке аз саромадони санъати тасви­рии советии тоҷик мебошад. С. 1928 ба устохонаи кулолии назди Узпромсовет ба кор даромада, он ҷо ду сол асосҳои ин ҳунарро омӯхт ва …

ХУШГЎ Биндробан Дос (с.тав. номаълум, Ҳиндустон-ваф. 1757, ш. Патнаи Биҳор), шоир ва тазкиранависи форсизабони Ҳиндустон. Дар ҷавонӣ дар дарбор хидмат кардааст. Пас аз 40-солагӣ тарки хидмат карда, ба кори эҷодӣ машғул шудааст. Xушгў бо Бедил ва диг. шоирони маъруфи муосираш робитаи дўстӣ ва эҷодӣ доштааст. Дар шеър ба тозагуӣ ва …

ХУШВАҚТОВ Хушбахт Давлатович (тав. 9. 12. 1926, деҳаи Рўшони ВАБК), рассоми советии тоҷик. Рассоми Халқии РСС Тоҷикистон (1974). Ходими Хизматнишондодаи Санъати РСС Тоҷикистон (1967). Аъзои КПСС аз с. 1962. Иниститути давлатии рассомии ба номи В. И. Суриков ш. Москваро хатм кард (1960). Баъд муаллими Омўзишгоҳи рассомии Душанбе буд. Солҳои 1961—82— …

ХУСРАВӢ Муҳаммадбоқир Мирзо, (1849, Кирмоншоҳ—1919, Теҳрон), шоир ва насрнависи эронӣ. Қасоид ва ғазалиёташ дар маҷмўае с. 1926 дар Теҳрон ба чоп расидаанд. Китоое бо номи «Дебои Хусравӣ» дар бораи 220 наф. шоирони араб ва осори онҳо, инчунин рисолае дар илми арўз ба унвони «Таш-реҳ-ул-илал» навиштааст. Романи «Шамс ва Туғро» (1911) аз …

ХУСРАВОНӢ Абўтоҳир Тайиб ибни Муҳаммад (с. тав. ва ваф. номаълум), шоири форс-тоҷик (а. 10) Муаллифи «Маҷмаъулфу-саҳо» ўро Хуросони медонад. Ба қавли Авфӣ ў аз «шуарои оли Сомон» аст. Девонаш то ҳол дастрас нагардидааст. Аз осораш абёти пароканда боқист. Аз қитъаҳои дар «Лубоб-ул-албоб» омадааш бармеояд, ки Xусравонӣ бештар ба масъалаҳои панду …

ХУСРАВИ ДЕҲЛАВӢ Яминуддин Абулҳасан Амир (1253, ш. Патёлии соҳили дарёи Ганг — 27. 9. 1325, Деҳлӣ), шоир ва мутафаккири форсизабони Ҳиндустон. Падари ў Сайфуддин Маҳмуд бо оилааш дар арафаи истилои муғул аз ш. Кеш (ҳозира Шаҳрисабз) ба Ҳиндустон фирор кард. Xусрави Деҳлавӣ дар 20-солагӣ таҳсили илмҳои расмии замонашро ба поён …