Абдулҷамил (соли таваллудаш номаълум – вафоташ 1505, Ҳирот), хаттоти тоҷик (асри 14). Зодгоҳаш Ҳирот. Дар ҳамон ҷо ба камол расидааст. Дар навиштани хати настаълиқ хеле моҳир бу­дааст. Абдулҷамил дар мадрасаи Султонияи Ҳирот аз сарфу наҳви арабӣ дарс гирифтааст. Аз осори хаттотии ӯ «Хамса»-и Навоӣ (китобаташ соли 1484) то замони мо …

Абдулҷаббори Xуҷандӣ (соли таваллудаш номаълум – вафот 1219, Хуҷанд), мунаҷҷим ва шоири тоҷик. Оид ба ҳаёташ маълумот нест. Аз Абдулҷаббори Xуҷандӣ аса­ри манзуми нуҷумии «Ал-мадхал-ул- манзум фи аҳком-ин-нуҷум» («М адҳали манзум дар аҳкоми нуҷум») то замони мо расидааст. Ин асар дар байни аҳли адаб маъруф буд ва ба он мунаҷҷимони …

Абдулҷаббори Ургутии Самарқандӣ (1831/1832, Ургут – 1912, ҳамон ҷо), хаттот ва шоири тоҷик. Яке аз чаҳор нафар ихтироъкорони навъҳои хати настаълиқ. Услуби хаттотии се нафари аввал (Мавлавӣ Соқӣ Муҳаммад, Сиддиқхони Дарахтӣ, Сиддиқхони Иштихонӣ)-ро минбаъд чандин хушнависон пайравӣ ва аз худ кардаанд, вале тарзу услуби Абдулҷабборро ҳарчанд кӯшида бошанд ҳам, касе …

Абдулҷаббори Меъмор (соли таваллуд ва вафот номаълум), меъмор ва мусаввири тоҷик (асри 17). Аз осори меъмории Абдулҷаббори  Меъмор то замони мо баъзе намунаҳо расидаанд. Тарҳи Мадрасаи Шердори Регистони Самарқанд амали ӯ буда, солҳои 1619 – 1636 бо иштироки бевоситаи меъмор бунёд ёфтааст. Дар кошиҳои сафеди равоқи даруни пештоқ номи «Усто …

Абдулҷаббор ибни Ҳоҷӣ Алӣ Муншии Астарободӣ (соли тав.аллуд ва ва­фот номаълум), хаттот ва хушнависи форс-тоҷик (асри 16). Абдулҷаббор устоди хати настаълиқ буда, дар дарбори Аҳмади Гелонӣ (ҳукмрониаш 1536- 1567/1568) хизмат кардааст. Солҳои 60 асри 16 дар Қазвин асир ва дар китобхонаи шоҳ Тахмосб хаттот ва мусаввир будааст. Солҳои 70 асри …

Абдулҷаббор (соли таваллуд ва вафот номаълум), хаттоти эронӣ (асри 17). Роҷеъ ба ҳаёт ва фаъолияти Абдулҷаббор то ҳол маълумоти кофӣ дастрас нашудааст. Намунаҳои хати ӯ дар китобхонаҳои Лондон, Париж (масалан, «Хамса»-и Низомии Ганҷавӣ, китобаташ соли 1624, «Гулистон»-и Саъдии Шерозӣ, кито­баташ 1633/1634) маҳфузанд.

Абдулҳасанов Абдулраҳим Абдулҳамидович (таваллудаш 28. 6. 1960, деҳаи Учқӯрғони ноҳияи Қадамҷои Қирғизистон), арбоби риштаи ҳуқуқи тоҷик, генерал-майори адлия (2008). Хатмкардаи факултети ҳуқуқшиносии Донишгоҳи Миллии Тоҷи­кистон (1983). Солҳои 1983 – 1986 муфаттиши прокуратураи нақлиётии Тоҷикистон, 1987 – 1891 сармуфаттиш оид ба корҳои махсусан муҳим дар назди Прокурори РСС Тоҷикистон, 1991 -1992 …

Абдулҳамиди Муҳманд (1660 – 1732), шоири афғон (пашту- забон). Тахаллусаш Мӯшикоф. Дар анвои шеъри классикии форс-тоҷик – ғазал, рубоӣ, маснавӣ ва шакли шеърии мухаммас асар эҷод карда­аст. Ақоиду андешаҳои ахлоқӣ ва тасаввуфиаш дар маҷмӯаи ашъораш – «Дурру Марҷон» ифода ёфтаанд. Азбаски дар шеър пайрави Мирзо Абдулқодири Бедил буд, бо номи …

Абдулҳамиди Котиб Абуғолиб Абдулҳамид ибни Яҳё ибни Саъд (680 – 750), нависанда, котиб (дабир)-и арабизабони эронинажод. Дар оғози фаъолият дар шаҳрҳои гуногуни Ироқ ба таълими кӯдакон машғул шудааст. Баъдан дар дево­ни халифаҳо Язид ибни Абдулмалик (ҳукмрониаш 720 – 724), Ҳишом ибни Аб­дулмалик (ҳукмрониаш 724 – 743) ва охирин халифаи умавӣ …

Абдулҳақов Нусратулло (10. 1. 1930, деҳаи Сияҳлояки ноҳияи Ховалинг  -2004, Душанбе), арбоби давлатӣ ва низомӣ, генерал-майори милитсия (1975). Омӯзишгоҳи омӯзгорӣ (1946) ва Институти давлатии педагогии Кӯлобро (1948) хатм карда, дар мактабҳои ноҳияи Балҷувон даресдодааст. Котиби якуми Комитети комсомолии ноҳияи Балҷувон (1950 – 1952), мудири шӯъбаи Комите­ти ҳизби коммунистии ҳамин ноҳия …