БОҚИРИ ТАБРЕЗӢ Мирзобоқири Табрезӣ муллақаб ба Фахрулкуттоб, хушнависи табрезӣ. Замоне дар хидмати Лутфалихони Данбалӣ Носируссултон ва муддате дар дастгоҳи Имомқулӣ Мирзо – писари шоҳзода Маликқосим Мирзои Қоҷор ба касби котибӣ машғул буд. Боқири Табрезӣ шикастаи настаълиқ ва настаълиқро хуб мена вишт ва хунари каламдонсозиро медонист. Китобати «Калила ва Димна»-и Баҳромшоҳӣ, …

БОҚИРИ КОШӢ (фавт 1588), шоири форсизабони Ҳиндустон. Дар шеъру шоирӣ шогирди Муҳташами Кошонӣ буд. Ба тасаввуф маӣл дошт. Муриди шайх Маҳмуд ном шахсе буд, ки барои ақоиди рошидиаш ба фармони шоҳи сафавӣ Аббоси 1 (ҳукмронӣ 1587-1629) ба қатл расида буд. Боқири Кошӣ чун пайрави шайх Маҳмуд ба таъқибот дучор шуд …

БОҚИРИ ДАМОВАНДӢ шоири форсизабони Ҳиндустон (асри 17). Мувофиқи маълумоти тазкираи Абдулбоқии Наҳовандӣ «Маосири Раҳимӣ» Боқири Дамовандӣ дар зодгоҳаш – Дамованди Эрон таҳсили улум намуда ба ка­мол расидааст. Муддате дар Ироқ буд. Аз он ҷо ба Ҳиндустон омад ва ба хидмати дарбори Абдурраҳими Хонихонон дохил гардид. Аз осораш намунаҳо ба тавассути …

БОҚИРИ АСТАРОБОДӢ Шамсуддин Муҳаммад маъруф ба Домод (фавт тақрибан 1630-31), шоири эронӣ. Аз маълумоти маъхазҳо бармеояд, ки Боқири Астарободӣ асосан дар Исфаҳон зиндагӣ ва эҷод кардааст. Чун шахси донишманд шуҳратманд будааст. Асарҳои «Айвону-л-масоил», «ал-Қабисот», «Шореъу-н-наҷот» ба ӯ нисбат дода шудаанд. Ба ду забон (форсӣ ва арабӣ) эҷод мекардааст.

БОҚИРАЛИХОН шоир ва адиби форсизабони Ҳиндустон (асри 18). Дар Лакҳнав ба дунё омада­аст. Дар манбаъҳои адабӣ аз ҷузъиёти тарҷумаи ҳолаш итгилоъ дода нашудааст, вале ӯро дар назму наср моҳиру тавоно ёд кардаанд. Шоири соҳибдевон будааст. Инчунин манзумаҳои «Румузу-т-тоҳирин» ва «Миръоту-л-камол» аз навиштаҳои ӯянд. Асареро бо номи «Гулистони асрор» ба ӯ …

БОҚИР Ҳаким Саидмуҳаммад (номаълум), табиби маъруфи тоҷик, аз пайравони Ибни Сино дар бахши дорусозӣ. Боқир табиби дарбори Сулаймони Сафавӣ (нигар Сафавиён) буд ва бо супориши ӯ китоберо бо унвони «Адвияи қалбия» (Доруҳои дил) ба тоҷикӣ таълиф наму­дааст. Ин китоб аз муқаддима, 14 боб ва хотима иборат буда, ғариқи тайёр кардани …

БОҚИР ибни Усмон Бухории Уччӣ, Саййидбоқир, Муҳаммадбоқир ибни Усмон ибни Довуд ибни Шукруллоҳ (фавт тақрибан 1687), шоир, ориф ва фақеҳи форсизабони Ҳиндустон. Аз наберагон (бозмондагон)-и Саййидҷалолуддини Бухорӣ, маъруф ба Ҷаҳониёни Ҷаҳонгашт (1308-1383). Саййидҷалолуддин нахустин касест, ки аз Бухоро ба нимҷазираи Ҳинд кӯчид ва силсилаи содоти Бухориро дар рустои Уччаи Ҳиндустон …

БОҚИР Имом Боқир, Абуҷаъфар Муҳаммад ибни Алӣ ибни Ҳусайн ибни Алӣ ибни Абитолиб, мулаққаб ба Боқиру-л-улум; бо лақабҳои «Ҳодӣ» ва «Шокир» низ ёд мешавад (677 ё 678, Мадина – 732, ҳамон ҷо; мадфун дар гӯристони Бақеъ), яке аз уламои барҷастаи садри ислом ва аз ҷумлаи тобеин. Боқир ҳам аз ҷониби …

БОҚИМУҲАММАДИ ӮРОТЕППАӢ хаттоти тоҷик (асри 19). Дар маҳаллаи Боғкалони Ӯротеппа дар оилаи боғбон таваллуд ёфта, назди тағояш, хаттоти номӣ Тӯрахоҷаи Истаравшанӣ таълим гирифтааст. Боқимуҳаммад бисёр ашъор ва асарҳоро китобат кардааст. Аз ҷумла «Нигористон» ном асари китобаткардаи ӯ дар Ганҷинаи дастхатҳои Институти шарқшиносии АИ Ӯзбекистон таҳти рақами 3494 маҳфуз аст.

БОҚИМУҲАММАД  (фавт 1605), хони Бухоро, аз сулолаи Аштархониён (1601-05), писари Султон Ҷонибек. Вакили Шайбониён Пирмуҳаммадхон (1598 -1601) Боқимуҳаммадро барои хидматҳои шоёнаш ҳокими Самарқанд таъйин кардааст (1599). Боқимуҳаммад баъди мавқеи худро мустаҳкам намудан ҳатто аз итоат ба Пирмуҳаммадхон саркашӣ карда, ба муқобили ӯ мешурид. Моҳи июни 1601 дар Боғи Шамоли Самарқанд …