Наследов Борис Николаевич (4. 11. 1885 — 17. 11. 1942), геологи советӣ, профессор (1939). Соли 1915 Институти кӯҳкории Петербургро хатм намуд. Аз соли 1906 дар корхонаҳои гуногуни геологию конҳои сарвати зеризаминии Урали Ҷанубӣ, Олтой, Сибир кор кардааст. Аз соли 1917 аъзои шӯъбаи Оренбургии Ҷамъияти географии рус. Солҳои 1921—22 сардори управленияи «Промразведка »-и Иркутск ва аз 1926 то охири ҳаёташ дар Осиёи Миёна ва Қазоқистон дар шуъбаи осиёимиёнагии Комитети геологияи СССР, Экспедицияи Помир ва дигар ноҳияҳои тоҷикистонии АФ СССР, «Средазцветметразведка», управленияи геологияи Узбекистон кор кардааст. Наследов сохти геологӣ ва металлогенияи кӯҳҳои Қурама ва Чатқалро мукаммал омӯхта, дар кӯҳҳои Қаромазор якчанд кон кашф намудааст. Корҳои илмии Наследов асосан ба омӯзиши металлогенияи Гиёншони Ғарбӣ, Узбекистон ва Тоҷикистон бахшида шудаанд. Дар шаҳри Олмалиқи РСС Узбекистон муҷассамаи биринҷии ӯро гузошта, яке аа кӯчаҳои шаҳрро «Наследов» номидаанд. Минерали наследовит низ номи ӯро дорад.
асос: Редкие элементы и малые металлы Средней Азии, Ташкент, 1933; Қарамазар, Ленинобод, 1935: Металлогения западного Тянь-шаня и Узбекистана, Москва, 1961.