Теги: Хаттот

Абдуллоҳи Шаҳобӣ (соли таваллуд ва вафоташ номаълум), хаттоти форс-тоҷик (асри 16). Дар Казвин умр ба сар бурдааст. Дар айёми ҷавонӣ ба омӯзиши хаттотӣ ва анвои хат пардохта, ин пешаро ба хубӣ аз худ намудааст. Бино ба маълумоти тазкираи «Тӯҳфаи Сомӣ»-и Соммирзои Сафавӣ Абдуллоҳи Шаҳобӣ қобилият ва истеъдоди баланди хат­тотӣ дошта, …

Абдуллоҳи Ӯротеппаӣ (соли таваллуд ва вафоти номаълум), хаттоти то­ҷик (нимаи аввали асри 19). Аз доираи ада­бии Истаравшан. Абдуллоҳи Ӯротеппаӣ дар навиштани навъҳои хати настаълики чалй, хафй ва шикаста мумтоз буд. Соли 1814 «Насабиома»-и Амир Хайдар ва 1837 «Тазкират-ул-авлиё»-и Фа- ридуддини Атторро (дар Ӯротеппа) бо хати настаълиқи зебо китобат намуд. Китоб …

Абдуллоҳи Таббоҳ маъруф ба Абдуллоҳи Хиравӣ ва мулаққаб ба «Ошпаз» (соли таваллуд ва вафоташ номаъ­лум), хаттоти форс-тоҷик (асри 15). Абдуллоҳи Таббоҳ дар шаҳри Ҳирот ба дунё омада, дар зодгоҳаш ва Самарқанду Машҳад касби камол кардааст. Дар замони ҳукмронии Шоҳрух Мирзо (1409 – 1447) хаттоти китобхонаи Темуриён буд. Шогирди устод Ҷаъфари …

Абдуллоҳи Сайрафӣ (соли таваллуд ва вафоташ номаълум), хаттоти форс- тоҷик (асри 14). Дар Табрез ба камол расида, дар ҳамон ҷо аз хушнависони номии давр Юсуфи Машҳадйӣ ва Саид Ҳайдар таълим гирифтааст. Дар санъати хаттотии ӯ бештар «сабки ироқӣ» (таъсири Ёқути Мустаъсимӣ) ҳис мешавад. Ӯ яке аз устодони хати сулс, муҳаққақ, …

Абдуллоҳи Котиб (соли таваллуд ва вафоташ номаълум), хаттоти тоҷик (асри 19). Дар Бухоро зистааст. Падараш бо номи Авазбадал Котиби Балхӣ машҳур буд. То замони мо аз Абдуллоҳи Котиб осори бисёри хаттотӣ расидааст. Ӯ «Воқеоти Ҳисомӣ»-и Ҳисомуддин Умари Бухороӣ (1820), «Шарқ-ул- фусул»-и Рукнуддини Шерозӣ (1821), «Чаҳор унсур»-и Бедил (1824), «Ан­вори Суҳайлӣ»-и …

Абдулкарим (соли таваллуду вафоташ но­маълум), хаттот ва хушнависи тоҷик (охири асри 19 – аввали асри 20). Зодгоҳаш Бухоро. Абдулкарим аз хаттотони мумтози давраш ба ҳисоб рафта, ба хати Имоди Қазвинӣ пайравӣ ва тақлид кардааст. Аз на­мунаҳои хати Абдулкарим бисёр қитаоти ҷудогона ва асарҳои китобатшуда боқӣ мондаанд. «Девони ғазалиёт»-и Ҳасанмуроди Одил …

Абдулғаффор Маҳдуми Бул-Бул мутахаллис ба Фавҷӣ (1879, Хуҷанд – 1979, ҳамон ҷо), хаттот ва шоири тоҷик. Аз шогирдони Абдуллатифи Ҳисорӣ буда, дастнвис ва қитъаҳои ба қалами ӯ тааллуқдоштаро гирдоварӣ намудааст. Ашъори чанде аз шоирони хуҷандиро ҷамъ оварда, онҳоро бо хати зебо китобат кардааст. Аз ҷумла намунаи ашъори худашро бо хати …

Абдуваҳҳоби Машҳадӣ (соли таваллуд ва вафоташ номаълум), хаттоти фор­су тоҷик (асри 16). Роҷеъ ба ҳаёт ва фаъолияти Абдулваҳҳоби Машҳадӣ маълумоти кофӣ дар даст нест. Қариб тамоми умраш дар зодгоҳаш шаҳри Машҳад гузаштааст. Тибқи ахборе, Абдуваҳҳоби Машҳадӣ хоҳарзодаи устод Султоналии Машҳадӣ буда, нозукиҳои ҳунари хаттотиро аз ӯ омӯхтааст. Бино ба маълумоти …

Абдулваҳҳоб Мирзо (соли таваллудаш номаълум – вафоташ тақрибан байни 1860 – 1870, шаҳри Китоб), хаттоти тоҷик. Зодгоҳаш Бухоро. Мувофиқи маълумоти сарчашмаҳо Абдулваҳҳоб Мирзо бештар аз 100 асарро ба забонҳои тоҷикӣ ва арабӣ бо хати шикаста ва настаълиқ китобат кардааст. Аз осори хаттотии Абдулваҳҳоб Мирзо то замони мо маснавиҳои Ҷалолуддини Румӣ …

Абдулбоқии Табрезӣ (соли таваллудаш номаълум – 1681), хаттоти эронӣ (асри 17). Давраи ҷавониаш дар зодгоҳаш Табрез гузаштааст. Баъд барои касби камол ба Бағдод рафта, бо китобат машғул шудааст. Дар навиштани хатҳои сулс, насх, риқоъ ва ғайра устод будааст. Аз осори ӯ катибаҳои масҷиди Шоҳ Сулаймон (шаҳри Исфаҳон) боқӣ мондааст, Бо …