ПРИГОЖИН (Prigogine) Иля Романович (таваллудаш 25. 1. 1917, Москва), физик ва физику химики белгиягӣ. Аъзо (1953) ва президенти (аз соли 1909) Академияи шоҳии Белгия. Унститути Брюсселро хатм карда, аз соли 1942 дар ҳамон ҷо дарс дод (аз 1947 профессор). Аз соли 1962 директори Институти байналхалқии физика ва химия (Солве, Белгия). Аз соли 1967 директори Маркази тадқиқоти илмӣ оид ба механикаи статистикӣ ва термодинамика дар Университети Техас (ШМА). Асарҳои асосии Пригожин ба термодинамика ва механикаи статистикии просессҳои ғайримувозинатӣ оиданд. Пригожин яке аз теоремаҳои асосии просессҳои ғайримувозинатвро аниқ намуд. Ӯ ташаббускорӣ истифодаи усулҳои назарияи просессҳои ғайримувозинатӣ дар биология мебошад. Аъзои бисёр академияҳои ҷаҳон. Лауреати Мукофоти нобелӣ (1977).
Ас.: (дар тарҷумаи русӣ): Введение в термодинамику необратимых процессов, М., 1960; Неравновесная статистическая механика, М., 1964; Термодинамическая теория структуры, устойчивости и флуктуаций, М., 1073 (ҳаммуалл. бо П. Гленсдорф).