Османова Зоя Григоревна

Османова Зоя Григоревна (таваллудаш 13. 4. 1924, Боку), шарқшинос-эроншиноси советӣ, доктори илмҳои филологӣ (1972). Аъзои КПСС аз соли 1963. Институти шарқшиносии Москваро хатм кардааст (1947). Аз соли 1954  ходими илмии Ин­ститути адабиёти ҷаҳонӣ ба номи А. М. Горкий. О. доир ба таърихи адабиёти форс-тоҷик ва назарияи адабиёти сермиллати советӣ бештар аз 100 таълифот дорад.

Эҷодиётп С. Айнӣ, А.Лоҳутӣ, М. Турсунзода, Ҷ. Икфомӣ, Ф. Ниёзӣ ва дигаронро тадқиқ кардааст. Китобҳои «Очерки таъри­хи адабиёти советии тоҷик» (1961), «Таърихи адабиёти карачаӣ» (1966), «Очерки таърихи адабиёти советии туркман» (1980) ва осорӣ бахшида ба баъзе проблемаҳои инкишофи адабиёти форс-тоҷик зери таҳрири О. чоп шудаанд. О. аз ҷумлаи муаллифон ва муҳаррирони китоби шашҷилдаи «Таърихи адабиёти сермиллати советӣ» (1970—1974) ва муаллифи китоби «Консепсияи бадеии шахсият дар адабиёти Шарқи Со­ветӣ» (1972) мебошад. Тадқиқоти О. ба масъалаҳои муҳиммн адабиёти халқҳои Осиёи Миёна ва Казоқистон, алалхусус, ба анъанаву навоварй ва масъалаҳои робитаҳои адабӣ Оиданд.