Низомуддини Шомӣ (соли таваллуд номаълум, Табрез — вафоташ тақрибан 1409), муаррихи охири асри 14 ва аввали асри 15 форс-тоҷик. Низомуддини Шомӣ солҳои 1392—1393 дар шаҳри Бағдод зиндагӣ кардааст. Вақте ки Темур Бағдодро забт кард, ба Низомуддини Шомӣ супорид (солҳои 1401— 1402), ки таърихи салтанаташро нависад. Низомуддини Шомӣ «Зафарнома»-ро навишт, ки он ба таърихи подшоҳии Темур бахшида шуда буд. Азбаски Низомуддини Шомӣ дар бисёр юришҳои Темур ширкат дошта, шоҳиди бевоситаи воқеаҳои таърихи буд, бисёр маълумотҳои асари вай дар тадқиқи давраи Темур аҳамияти калон дорад. Ӯ шоир низ буда бо тахаллусаш Низомии Шомӣ шеър мегуфт ва қисме аз ашъорашро дар «Зафарнома» сабт кардааст.
Ад.: Миклухо-Маклай Н. Д., Описание персидских и таджикских рукописей Института востоковедения АН СССР, в. 3, М., 1975; Стори Ч. А., Персидская литература. БиобиблнографическиЙ обзор, ч. 2, М., 1972.