Неофашизм, мафҳуме, ки ҳаракати рости радикалии ҳозираро ифода мекунад. Аъзоёни ҳаракати мазкур аз ҷиҳати сиёсӣ ва ғоявӣ давомдиҳандагони кори ташкилотҳои фашистие мебошанд, ки баъди Ҷанги дуюми ҷаҳон (1939—45) пароканда шуда буданд. Қабеҳтарин хусусиятҳои фарқкунандаи ташкилотҳоп Неофашизм антикоммунизм, антисоветизм, миллатчигии ашаддӣ, нажодпарастӣ истифодаи методҳои зӯрӣ, сӯиқасд дар муборизаи сиёсӣ ва ғайра мебошанд. Неофашистон вобаста ба шароити мавҷуда методҳои демагогии иҷтимоию миллатчигиро истифода мебаранд.
Оиҳо мекӯшанд, ки қисме аз аҳолии мамлакатҳои капиталистиро, ки дар натиҷаи инкишофи капитализм и давлатию монополӣ ва тезутундшавии зиддиятҳои он мавқеи муқаррарии ҷамъиятиашонро аз даст додаанд, зери таъсири худ гиранд. Заминаи иҷтимоию сиёсӣ ва таълимоти Неофашизми мамлакатҳои гуногун аз якдигар фарқ мекунанд. Дараҷаи нуфузи ҳаракат ва идеологияи Неофашизм ба мавқеи қувваҳои сиёсии ҳукмрон, ба самаранокии муборизаи қувваҳои сиёсии ба Неофашизм муқобили ин ё он мамлакати капиталистӣ вобаста аст. Аз тамоми ташкилотҳои неофашисте, ки дар мамлакатҳои капиталистии Европа амал мекунанд, сернуфузтаринаш партияи Ҳаракати иҷтимоии Италия — Қувваҳои миллии рост мебошад.
Партияи демократию миллии неофашисте, ки соли 1964 дар Республикаи Федератии Германия таъсис шуда аст, бо вуҷуди аз cap гузаронидани бӯҳрони сахт ҳамчунин дар як қатор районҳои ин мамлакат нуфуз дорад. Режими диктаторӣ омилест, ки фаъолияти гурӯҳҳои Неофашизми европоиро дастгирӣ менамояд. Дар як қатор мамлакатҳои Америкаи Лотинӣ (Чили, Парагвай ва ғайра) режимҳои диктаторӣ барқарор шудаанд, ки бо ёрии суиқасдҳо ба муқобили қувваҳои прогрессивӣ мубориза мебаранд. Неофашистон иттиҳодияҳои байналхалқии худ — Ҳаракати иҷтимоии Европа (ба ном Интернасионали малмӣ), Партияи миллии Европа, Иттифоқи ҷаҳонии сосиалистони миллӣ ва ғайраро таъсис намуданд. Неофашизм бо вуҷуди он ки нуфузи ночиз дорад, басо хатарнок аст. Ягонагии тарафдорони демократия ва прогресс омили асосии муборизаи муваффақиятнок бар зидди Неофашизм мебошад.