Теги: Шахсони машҳур

Накҳат Комилхоҷа (1814, Истравшан — 1831), шоири тоҷик. Аз оилаи шоир ва мударрис Олимхоҷаи Ҳотифии Истаравшанӣ. То 8-солагӣ дар назди падару модараш савод омӯхта, баъд таҳсилро дар мадрасаи Кӯкалтош идома дод. Сарфу наҳви арабӣ, забони туркиро ба хубӣ медонист. Ҳангоми таҳсил ба шеъргӯӣ оғоз намудааст. Ҷавони хушзеҳн, соҳиби қувваи ҳофизаи …

Накӯии Бухороӣ Мавлоно (соли таввалуд ва вафоташ номаълум), шоири асри 16 тоҷик. Доир ба ҳаёту эҷодиёташ маълумоти кофие дастрас нест. Накӯии Бухороӣ аз муосирани Мушфиқӣ буда, бо ӯ мутоиба мекард. Мувофиқи маълумоти тазкиранависон дар навъҳои гуногуни шеърӣ қувва санқидааст. Девонаш то замо­ни мо нарасидааст. Намунаҳои ашъораш дар тазкираву баёзҳо мавҷуданд.

Накисои чангӣ (соли таввллуд ва вафоташ номаълум), бастакор ва навозандаи асрҳои 6—7 форс-тоҷик. Дар навохтани чанг истеъдоди фав­қулода дошта, бинобар ҳамин лақаби Чангӣ гирифтааст. Яке аз таснифоти ӯ «Зангона» (ё зангиёна) машҳур аст, ки аз оҳангҳои дилпазири маросимӣ ба ҳисоб меравад.

Найсонӣ Саидмуҳаммад То­ҳир ибни Саидҳусайни Татавӣ (соли таваллуд ва вафоташ номаълум), шоир ва таърихнависи асри 16 форсизабони Ҳиндустон. Роҷеъ ба ҳаёту эҷодаёти ӯ маълумоте дастрас вест, ба ҷуз он ки ӯ аз шогирдони Мирзо Ғозибеки мутахаллис ба Виқорӣ буда, дар дарбора Акбар мансаби тархонӣ доштааст. Аз Найсонӣ китобе дар таърихи …

Найду Сароҷини (13.02.1879, Ҳайдаробод — 02. 03. 1949, Лакҳнав), шоири ҳинду, иштирокчии ҳаракати миллии озодихоҳӣ. Аа оилаи бараҳман. Дар коллеҷҳои Лондон ва Кембриҷ тахсил кардааст. Ба забони англисӣ шеър менавишт. Найду дар қадамҳои аввалини эҷодӣ дар пайравии шоиронӣ бузурги англис, махсусан, намояндагони ҷараёни романтикии он шеър гуфтааст. Дар шеърҳои ин …

Наимои Бухороӣ (соли таваллуд ва вафоташ номаълум), шоири асри 17 тоҷик. Ҷузъиёти тарҷумаи ҳолаш дар тазкираву маъхазҳои адабӣ на- омадааст. Дар тазкираи «Музокир- ул-асҳоб»-и Малеҳои Самарқандӣ Наимои Бухорои ҳамчун шоири нуқтадон ва дар илми шеър тавонову моҳир ёд шуда­аст. Дар пайравии Абдурраҳмони Мушфиқӣ девоне мураттаб кардааст, вале то ҳол пайдо …

Наимов Қаробой (таваллудаш 10. 02. 1923, деҳаи Мингтути ҳозира pайони Турсунзода), пахтакор, ветерани меҳнат, Қахрамони Меҳнати Сотсиалистӣ (1948). Аъзои КПСС аз соли 1943. Иштирокчии Ҷан­ги Бузурги Ватанӣ. Солҳои 1935— 1942 колхозчӣ, 1946— 1948 сардори звеноӣ пахтакории колхози ба номи В. И. Ленини pайони Регар, 1948—1951 котиби Комите­ти районии комсомол, 1951—1955 …

Наимии Табрезӣ Фазлуллоҳ ибни Абӯмуҳаммад (1340—1396), шоир ва донишмандӣ форс-тоҷик. Илмҳои замонашро дар Машҳаду Табрез омӯхта, пас ба вилоятҳои Исфаҳон, Хоразму Озарбойҷон ва Нахҷувон сафар карда, бо шоирону адибони ин вилоятҳо ҳамсӯҳбат шудааст. Ба сабаби пайрави тариқати ҳуруфия буданаш рӯҳониён ӯро ба куфру илҳод айбдор намуданд; а тарафи шоҳони темурӣ …

Назрии бадахшӣ (соли таваллуд ва вафоташ номаълум), шоири нимаи дуюми асри 16 тоҷик. Аз зодгоҳаш барои таҳсил ба Мовароуннаҳр омад ва илмҳои замонро омӯхта, шахси фозилу донишманде гардид. Мутрибӣ дар тазкирааш аз илму дониши Назрии Бадахшӣ сухан ронда, чанде дар назди ӯ шогирд буданашро зикр мекунад. Назрии Бадахшӣ дар ҳунари …

Назриев Абдулло (20. 09. 1930, райони Қалъаихум), ҳофиз ва сарояндаи советии тоҷик. Ҳофизи Халқии РСС Тоҷикистон (1955). Яке аа шогирдони Шариф Ҷӯраев. Солҳои 1949 — 1955 роҳбарӣ дастаи ҳаваскорона санъати хонаи маданияти райони Қалъаихум, 1955—1964 ҳофизи Филармонияи давлатии Тоҷикистон. Соли 1966 ба Театри давлатии опера ва балета ба номи С. Айнӣ …