Теги: Адабиёт

Публий Овидий Назон (Publius Ovidius Naso) (43 то милод— тақрибан 18), шоири римӣ. Шеъри ҳасбиҳолӣ ва асосан, ишқӣ менавишт. Овидий дар достонҳои аввалинаш «Илми ишқ» ва «Давои ишқ» дар муносибатҳои ишқӣ ба хонанда ,насиҳат дода, манзараҳои ҳаёти Римро тасвир кардааст. Достони «Масх» («Метаморфозаҳо») 250 ривояти асотирӣ ва фолклориро доир ба …

«Образҳои ҷовид», образҳои барҷастаи адабиёти ҷаҳон, ки қувваи бузурги ҷамъбастӣ дошта, дар ҳеҷ давра аҳамияти бадеии худро гум намекунанд. Чунончи, образҳои Лайлию Маҷнун (аз достони Низомӣ ва дигар шоирони форс-тоҷик) ба рамзи ишқу вафо табдил ёфтаанд. Ё образи Рустам (аз «Шоҳнома»-и Фирдавсӣ) рамзи мардию қаҳрамонист, ки дар ҳамаи давраҳо ба …

Образи бадеӣ, дар адабиёт ва санъат шакли инъикоси воқеият, манзараи конкрет ва муҷтамеи ҳаёти инсон буда, дар партави идеали эстетикии санъаткор, бо ёрии таҳайюли бадеӣ офарида мешавад. Образи бадеӣ воситаи идрок, инъикос ва ифодаи эҳсосу афкор, кӯшишу ҳаяҷони санъаткор, тарзи тадқиқи ҳаёт аст. Образи бадеӣ аҳамияти маърифатӣ, эстетикӣ ва тарбиявӣ …

Обнорский Сергей Петрович (26. 6. 1888, Петербург— 13, 11. 1962, Мо­сква), забоншиноси советӣ, академики Академияи Фанҳои СССР (1939). Университети Петербургро тамом кардааст (1910). Профессор университетҳои Перм (1916—1922) ва Ле­нинград (аз соли 1922). Обнорский ба тадқиқи масъалаҳои морфология ва фонетикаи таърихии забони русӣ, маданияти нутқ ва лексикография машғул буд. Назарияи тозаи …

Обидӣ (тахаллус; фамилия О б и д о в Ҳамид; 1911, дехаи Қаратоғи ҳозира pайони Турсунзода — 16. 3. 1948, Ду­шанбе), нависандаи советии тоҷик. Аз оилаи бофанда. Аъзои КПСС аз соли 1941. Соли 1930 Институти муаллимии Тошкентро хатм намуда, ба Ду­шанбе баргашт. Дар редаксияи газетаҳои «Комсомоли Тоҷикистон*. «Тоҷикистони Сурх», «Васияти …

Нӯъмони Розиқ (фамилия Розиқов; 9. 5. 1927, деҳаи Симиганҷи райони Орҷоникидзеобод — 2. 4. 1982, ҳамон ҷо), шоири сове­тии тоҷик. Аз оилаи деҳқони камбағал. Аъзои КПСС аз соли 1950. Институти педагогии ба номи Т. Г. Шев- чонкоро хатм кард (1958). Солҳои зиёд муаллим, котиби ташкилоти партиявӣ, ҷонишини раиси Комиҷроияи Совети …

«Нӯшинбода»  оҳанги қадимаи маросимии форс-тоҷик, яке аз лаҳнҳои силсилаи «Сигона»-и Борбади Марвист. Чу «Нӯшинбода»  ро дар парда бастӣ, Хумори бодаи нӯшин шикастӣ.

Нӯшин Абдулҳусайн (1910, Теҳрон — 1970, Москва), нависанда, театршинос ва актёри эронӣ. Дар Теҳрон ва Франсия таҳсил кардааст. Соли 1933 факултети санъати драмаи Консерваторияи шаҳри Тулузаро хатм намуд. Барои навсозии театри Эрон ва мутобиқ кардани он бо театрҳои европоӣ вай ба песаҳои классикии европоӣ («Отелло»-и У. Шекспир, «Мурғи кабуд»-и М. …

Нӯшервон дар адабиёти паҳлавӣ, адабиёти асрҳои миёнаи форс-тоҷик, таърихҳои исломӣ ва ғайра образи шоҳи идеалӣ, одилу раиятпарвар. Манбаи пайдоиши ин образ шахси таърихӣ — подшоҳи cocoнӣ Хусрави I Анӯшервон аст. Зардуштияи рошидӣ, асарҳои динии зардуштие, ки ба забони форсии миёна (паҳлавӣ) иншо шудаанд, қадри ӯро баланд бардоштаанд. Хамин анъана дар …

Нӯшдору (противоядие) гӯё доруе бу­да аст ҷонбахш, зидди марг. Мувофиқи равобити «Шоҳнома»-и Фирдавсӣ Рустам пас аз захмдор кардани Сӯҳ­роб ӯро шинохт ва аз кардааш пу­шаймон шуда, барои сиҳат шудани Сӯҳроб, ки дар дами марг буд, тавассути Гударз аз Ковус Нӯшдору хост. Ковус аз тарси он, ки Рустам бо писараш Сӯхроб …