Наздикшавии шарти

Наздикшавии шарти, мафҳу­ми таҳлили математикист. Агар қа­тори наздикшавандаю            қатори _n аp қиматҳои мутлақи узвҳои он тар-

тиб додашуда  и_п| дуршаванда бошанд, қатори _n шартан наздик-

шаванда номида мешавад. Маcалан, қатори  шартан наздикшаванда

мебошад, зеро қатори аз ниматҳои мутлақи узвҳои он тартибдодашуда

— (қатори гармоникӣ) дуршаванда аст. Агар қатор шартан наздик- шаванда бошад, қаторҳои аз узвҳои мусбат ва аз узвҳои манфии он тартиб додашуда дуршавандаанд. Бо усули тағйир додани тартиби узвҳои қатори шартан наздикшаванда қатореро тартиб додан мумкин аст, ки он ба адади маълум наздикшаванда мебошад. Бо ин усул қаторҳои дуршавандаро низ тартиб додан мумкин аст (теоремаи Риман). Ҳангоми узв ба узв зарб намудани ду қатори шартан наздикшаванда қатори дуршаванда тартиб додан мумкин аст. Мафҳуми Наздикшавии шартиро ба қатори векторҳо, зарби беохир ва интегралҳои ғайрихос низ умумият медиҳанд.