Намёткин Сергей Семёнович (03. 07. 1876, Қазон — 05. 08. 1950, Москва), химик — органики советӣ, акад. АФ ИТТИҲОДИ ШӮЪРАВӢ (1930; аъзо-корр. 1932), Ходими Хизматнишондодаи Илм ва Техникаи РСФСР (1947). Баъди хатми Университети Москва (1902) дар ҳамонҷо кор кардааст. Шогирди Н. Д. Зелинский. Намёткин ҳамчун нишони эътироз соли 1911 ба муқобили сиёсати реаксионии вазири маориф Л. А. Кассо университетро тарк намуд. Солҳои 1912—1917 профессори Курсҳои олии занонаи Москва, 1918—1930 проф. (солҳои 1919—1924 ректор) -и Университети 2-юми Москва; 1930—1938 проф.
Институти технологияи дақиқи химиявӣ; 1938—1913 проф. Университети давлатии Москва ба номи М. В. Ломоносов ва аз соли 1948 директори Институти нефти АФ ИТТИҲОДИ ШӮЪРАВӢ. Намёткин асосаи ҷиҳатҳои назарии карбогид- ридҳо, проблемаҳои илмию амалии химияи нефтро тадқиқ кардааст. Ӯ таркиб ва хосияти нефт ва газҳои табиии ИТТИҲОДИ ШӮЪРАВӢ-ро омӯха, усули муайян кардани карбогидридҳои носерро дар маҳсулоти нефт ёфт ва дар коркарди ба таври катализӣ ароматонии фраксияҳои нефт иштирок намуд. Лауреати Мукофоти давлатии ИТТИҲОДИ ШӮЪРАВӢ (1943, 1949). Бо ордени Ленин, 3 ордени дигар ва медалҳо мукофотонида шудааст.
Ас.: Сбор.’ тр., т. 1—3, М., 1954—55.