МУРАВЁВ-АПОСТОЛ Сергей Иванович (9. 10. 1796, Петербург — 25. 7. 1826, ҳамон ҷо), декабрист, подполковник. Аз оилаи дипломат ва нависанда. Институти инженерони роҳҳои алоқаи Петербургро хатм кардааст (1811). Иштирокчии Ҷанги ватанӣ (1812) ва юришҳои хориҷии армияи рус (1813—14). Январи 1825 аз тарафи П. И. Пестел ба ҳайати Ҷамъияти ҷанубии декабристон қабул ва яке аз роҳбарони он шуд. Сентябри 1825 бо М. П. Бестужев-Рюмин Ҷамъияти славякҳои муттаҳидро ба Ҷамъияти ҷанубӣ ҳамроҳ кард. Аз рӯи ақидаи худ республикачӣ ва душмани сохти крепостной буда, солҳои 1823—25 нақшаи якчанд шӯриши яроқнокро дар армия тартиб дод. Соли 1823 ба ақидаи П. И. Пестель доир ба зарурати куштани подшоҳ шарик шуд. Ба воситаи солдатҳои собиқи полки Семёнов, ки ба Украина омада буданд, дар қӯшунҳо пропагандаи револютсиониро ба роҳ монд. Аввали ноябри 1825 директори сеюми Ҷамъияти ҷанубӣ таъин шуд; ба тайёрии шуриши қисмҳои Харбии ҷануби Россия роҳбарӣ кард. Шикаст хӯрдани декабристҳоро фаҳми- да, шуриши полки Черниговро ташкил ва сардорӣ кард. Муравёв сахт ярадор шуда, асир афтид. Муравёв дар қатори панҷ нафар роҳбарони шӯриши декабристҳо ба дор кашида шуд.
Tags Шахсони машҳур
Инчунин кобед
САФОЛ
САФОЛ, маснуот ва ашёест, ки дар натиҷаи ба ҳам омехтани гилмоя, хамираи минералҳо, оксидҳо ва …