МУОДИЛАИ КУБӢ, муодилаи алгебравии тартиби сеюми намуди ах9 + bx2 + сх -f- d = 0 -ро гӯянд, ки дар он а^О мебошад. Дар ин муодила х-ро бо номаълуми нав ӯ, ки бо х тавассути баробарии х = у алоқаманд аст,
иваз намуда, муодиларо ба шакли
нисбатаи содда (канонӣ) табдил додан мумкин:
у3 + ру 4- Я = 0.
ки дар он
В* е Р ” За* ^ а 2Ь* be d
9 ” 27а1 За» а ’
ҳалли ин муодиларо бошад, бо ёрии формулаи Кардано:
У = V —д!ш + Уу2/< + Р3/ат 4-
| V -ih-T/qV. + p’hr ёфтан мумкин аст. Агар коэффисиентҳои Муодилаи кубӣ ададҳои ҳақиқӣ бошанд, характери решаҳои муодила ба аломати ифодаи да/« 4* рг/п% ки дар формулаи Кардано таҳти решаи квадратӣ мебошад, вобаста аст. Агар Я1!* 4* Р3/а7 > 0 бошад, Муодилаи кубӣ се решаи гуногун дорад: яке аз онҳо ҳақиқӣ, дутои дигараш ададҳои комплексии ба ҳамдигар ҳамроҳшуда (пайваста) мебошанд. Агар g7/i + +р3/ат — 0 бошад, ҳамаи решаҳо ҳақиқӣ ва дутои онҳо ба ҳамдигар баробаранд. Агар уаА+р3/а7 < 0 бошад, муодила решаҳои ҳақиқии гуногун дорад. Ифодаи уаЛ+Р3/а7 аз дискриминавти Муодилаи кубӣ Z)=*—4pJ—-27q2 танҳо бо зарбкунандаи доимӣ фарқ мекунад.
Адабиёт: К у р о ш А. Г., Курс высшей алгебры, 11 издание., Москва, 1975.